Massimo Ranieri - Era de maggio

To było w maju, spadały ci na kolana,
jak kropla po kropli, czerwone czereśnie.
Powietrze było świeże, a cały ogród
pachniał różami na odległość stu kroków.

To było w maju, ale nie, ja tego nie zapominam,
śpiewaliśmy piosenkę na dwa głosy.
Im więcej czasu mija, tym lepiej to pamiętam.
Powietrze było świeże, a piosenka słodka.

Powiedziałaś: „Serce, serce!
Serce moje, ty odchodzisz w dal,
zostawiasz mnie, a ja liczę godziny...
kto wie kiedy wrócisz?”
Odpowiedziałem: „Wrócę wtedy,
kiedy wrócą róże.
Jeśli ten kwiat wróci w maju,
także i ja w maju będę tutaj.
Jeśli ten kwiat wróci w maju,
także i ja w maju będę tutaj”.

I wróciłem i teraz, tak jak kiedyś,
zaśpiewajmy razem starą piosenkę.
Przemija czas i świat się zmienia,
ale prawdziwa miłość nie, nie zmienia się nigdy.

W tobie, moja piękności, zakochałem się,
jeśli pamiętasz, przed fontanną.
Tam w niej woda nigdy nie wysycha,
a rana strzały miłości nigdy się nie goi.

Nie goi się, ponieważ gdybyś była
uzdrowiona, moja radości,
to w środku tego pachnącego powietrza
nie spoglądałbym na ciebie.
Mówię ci: „Serce, serce,
serce moje, ja wróciłem!
Wraca maj i powraca miłość.
Rób ze mną co chcesz!
Wraca maj i powraca miłość.
Rób ze mną co chcesz!”