Mejibray - Anemone

Tego dnia, nauczyłaś mnie
Sensu życia, jak się śmiać, jak wszystko powinno być…
Tego dnia, nauczyłaś mnie
Odwróciłem wzrok… przepraszam

(Kwiecień, 2007. Odwróciłem wzrok od tej rzeczywistości i starałem się sam zniknąć.
Zbliżające się uczucie wymiotów, bole głowy i poczucie straty kiedy czujesz jak tylko czas mija
Nie wiedząc jak sprawiłem, że cierpisz przez potrząsanie mojej głowy twoich słowach
Po prostu owinąłem kolana ramionami.)

Białe łóżko, biały pokój… nieznane okno
Zerknęło we mnie…ty
Tylko się do mnie uśmiechnęłaś, a twój policzek powoli stawał się mokry

Ramie rury jest wbite i ciało w bólu
Przymknąłem oczy i spojrzałem wstecz
Oglądam jak się śmiejesz mówiąc: “Uff, to było dobre” i spokojne potrząsnąłem głową

W słoneczny kwietniowy dzień, którego kwiat
Umieściłaś tam swój sens, jednak jak tego nie rozumiem
Mówiąc: “przyjdę tu znowu” ty
Cicho pocałowałaś mnie

Tego dnia, nauczyłaś mnie
Sensu życia, jak się śmiać, jak wszystko powinno być…
Tego dnia, nauczyłaś mnie
Odwróciłem wzrok… przepraszam

Choć chciałem cię zobaczyć
Dłonie zegara zatrzymują mnie
Dostałem od ciebie ostatni email
„Nie pozwólcie mi tak bardzo się martwić…”

Muszę być znienawidzony przez ciebie
Nigdy nie zmieniłem nawyku obgryzania paznokci… ja
Minął jeden miesiąc i nieznane połączenie
Czas wczepił się w nicość…

W deszczowy kwietniowy dzień połączenie
Wysłałem Ci, nie rozumiem jednak znaczenia lub
Nie można powiedzieć: “przyjdź znowu” ja
Cicho ciągnę arkusze po samym sobie

Tego dnia, nauczyłaś mnie
Sensu życia, jak się śmiać, jak powinno być…
Tego dnia, twoja mama powiedziała:
„Ona usnęła”

Tego dnia, nauczyłaś mnie
Sensu życia, jak się śmiać, jak powinno być…
Tego dnia, nauczyłaś mnie
Odwróciłem wzrok…
Tego dnia, nauczyłaś mnie
O mnie, o rodzinie, o tym jak wszystko będzie od tej chwili
Tego dnia, nauczyłaś mnie
Odwróciłem wzrok…

Naprzeciwko kamienia zasnęłaś pod
Stałem tak długo jak tyko mogłem
Kwiaty, oferuję Ci te kwiaty
Od tego dnia obładowany sarkazmem…
„Mogę cię jeszcze raz spotkać, prawda?”

(Minęło ponad pięć lat, a ja nadal żyję
Sens życia, sens istnienia… ciągle wydaje mi się, że nie zrozumiem tego w najbliższym czasie
Jednak żyję, teraz żyję może po prostu wyłączę się od tego „sensu”, może nie?
Doszedłem by móc myśleć tak
Byłem w stanie żyć tak długo do dnia dzisiejszego?
Dużo sarkazmu dla ciebie…)

# tłumaczone z angielskiego.