Milord - Próba ucieczki

wstałem rano zwykły dzień szara kuchnia w duszy cień to ja
znów zaczynam żyć jak film puszczam w ruch maszynę w mig i jak Ty
w tłumie ludzi na ulicy czuję znowu mrok, śledzi promień każdy gest mój i krok
człowiek robot to właśnie ja, część do maszyny co wiecznie trwa
wypieszczony cudzą ręką idzie znów
skamieniał ludzi tłum gdy krzyknąłem dość już mam! od dziś
zawróciłem w drogi pół przekroczyłem świata próg na dach
w tłumie ludzi na ulicy (…)
i wróciłem w moje drzwi choć ucieczka mi się śni co noc
lecz pamiętam zaklęty krąg i już nie wiem czy wyrwę się choć raz
w tłumie ludzi na ulicy (…)