Natalia Piotrowska-Paciorek - To mój czas

Wciąż mówią mi jak żyć, mam siedzieć cicho
Mam nie wychylać się, cierpliwie czekać
A świat tak kusi mnie i wiem,
Że to mój czas!

Chcą skrzydła obciąć mi, bo mogłabym
Spaść, a ja polecieć chcę, choć ten jeden raz
Nie zatrzymujcie mnie, bo wiem,
Że to mój czas!

I sama chcę wybrać
Z życiowych ról
I nawet gdy przegram
To będzie mój błąd
I jeśli będę płakać trudno
Widocznie miałam pecha
Czy będę jak ten deszcz co tworzy tęczę?
Czy w burzę zmienię się co wszystko niszczy?
Mam błyskiem czy tez drzazgą w oku życia być?

Chcę raz pofrunąć,
A jeśli mam runąć
Raz się umiera,
Czyż nie?
Życie to przecież słodki cukierek,
Chcę z niego ugryźć choć kęs.
Więc świecie szykuj się,
Bo własnie idę,
Wybrałam dawno cel i będę śpiewać.
Nie uciszajcie mnie bo wiem,
Że to mój czas!

Wierzcie mi
Wiem, czego chcę.
Czemu więc tak trzęsę się?
Dobrze wiem, mam jeden strzał
Nie będzie już więcej szans.
Boże, i znów tremę mam,
Starczy wymierzyć i BAM!

Hej, show biznesie oto ja!

Chcę sama wygrać,
Najlepszą z ról.
I nawet gdy przegram
To będzie mój błąd,
I jeśli będę płakać, trudno - widocznie miałam pecha.
Więc świecie szykuj się
Bo właśnie idę!
Wybrałam dawno cel i będę śpiewać.
I nikt nie zdoła już nigdy mi wmówić,
Że to nie mój czas!