New Model Army - Ambition

wychodzi dla nas na scenę prowincjonalna gwiazdka,
udaje kogoś, kim nie jest dla pieniędzy i dla sławy,
lecz to, jak porusza serce słuchacza, pomaga mi zrozumieć,
że nie wiedziałem, czym jest nienawiść, póki nie spojrzałem w jej oczy.
krzyczy, "już nikt nigdy nie będzie patrzył na mnie z góry,
już nikt nigdy nie potraktuje mnie protekcjonalnie,
opuszczam to miasto, chcę odnieść wielki sukces,
chcę znaleźć w sobie trochę siły,
nawet gdyby to miała być ostatnia rzecz, jaką zrobię."

wyjeżdża z Bradford z biletem w ręku na pociąg,
z wiarą niezłomną jak stal i ostrą jak każdy ból,
w gazecie są jej zdjęcia, uśmiecha się, ach, tak dobrze,
gdy leży w łóżku, przeważnie zapalczywie marzy,
bo miłość przyniesie szczęście, od miłości ciepło w środku,
miłość będzie jak poduszka, na którą spadniesz, jakby co,
ale to nienawiść popchnie cię naprzód, wypchnie cię na szczyt,
skąd już dorwiesz wszystkich drani,
którzy chcieli cię powstrzymać.

kiedy odejdzie już na zawsze, nie dla niej wieczny odpoczynek
na cichym cmentarzyku pośrodku reszty zmarłych,
urządźcie wielką imprezę, by upamiętnić jej życie,
dajcie zdanie o niej na żółtym pasku w TV, by wiedzieć, kim była,
bo już nikt nigdy nie spojrzy na nią z góry,
już nikt nigdy nie potraktuje jej protekcjonalnie,
opuszcza to miasto, by odnieść wielki sukces,
chce odnaleźć w sobie siłę,
nawet gdyby to miała być ostatnia rzecz, jaką zrobi.
nawet gdyby to miała być jedna rzecz, jaką zrobi,
nawet gdyby to miała być jedyna rzecz, jaką zrobi.