Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Ornella Vanoni
Popularne teksty
Ornella Vanoni - Pazza no... ma immortale
Pazza no... ma immortale
Tekst dodał(a): Partisan
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Partisan
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Partisan
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Io qui vi devo confessare
che io mi credo immortale,
e devo ancora fare tutto,
e devo ancora dire tutto.
E gli anni non son stati niente,
appena un gioco della mente,
come una macchina un po' assurda
per fare solo dei ricordi.
Così gli amori, quelli veri,
non sono quelli miei di ieri,
così le lacrime che ho dentro
son solo un'ombra del mio pianto,
pianto che dovrò versare,
quando verrà il mio grande amore.
Perché il mio amore appartiene
a un lontanissimo domani,
a un lontanissimo domani
che non ho ancora tra le mani,
tra le mie mani.
Perché non sono ancora pronta,
e non capisco ancora il mondo,
e non può essere la vita
la cosa che ho fin qui vissuta.
Perché se io dovessi dire
le cose che ho da cominciare,
non saprei dove cominciare,
è tutto un mondo da scoprire.
Io devo essere immortale,
sennò sarebbe andata male,
perché di tutto il mio passato
tre quarti almeno l'ho sciupato,
no, anzi… tutto l'ho sciupato.
Pazza? No… è solo che
io non mi vedo morire mai
dentro di me.
E ogni giorno è un rigo appena,
e ogni giorno è sempre il primo
che con baldanza e con paura
assalgo, e vado all'avventura
di tutta quella lunga serie
che poi saranno le mie storie.
Perché per gli altri passa il tempo,
ma non per me, perché altrimenti
com'è che ho dentro ancora tanto,
com'è che ho detto «poco o niente»,
«poco o niente»?
che io mi credo immortale,
e devo ancora fare tutto,
e devo ancora dire tutto.
E gli anni non son stati niente,
appena un gioco della mente,
come una macchina un po' assurda
per fare solo dei ricordi.
Così gli amori, quelli veri,
non sono quelli miei di ieri,
così le lacrime che ho dentro
son solo un'ombra del mio pianto,
pianto che dovrò versare,
quando verrà il mio grande amore.
Perché il mio amore appartiene
a un lontanissimo domani,
a un lontanissimo domani
che non ho ancora tra le mani,
tra le mie mani.
Perché non sono ancora pronta,
e non capisco ancora il mondo,
e non può essere la vita
la cosa che ho fin qui vissuta.
Perché se io dovessi dire
le cose che ho da cominciare,
non saprei dove cominciare,
è tutto un mondo da scoprire.
Io devo essere immortale,
sennò sarebbe andata male,
perché di tutto il mio passato
tre quarti almeno l'ho sciupato,
no, anzi… tutto l'ho sciupato.
Pazza? No… è solo che
io non mi vedo morire mai
dentro di me.
E ogni giorno è un rigo appena,
e ogni giorno è sempre il primo
che con baldanza e con paura
assalgo, e vado all'avventura
di tutta quella lunga serie
che poi saranno le mie storie.
Perché per gli altri passa il tempo,
ma non per me, perché altrimenti
com'è che ho dentro ancora tanto,
com'è che ho detto «poco o niente»,
«poco o niente»?
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieMuszę wam tutaj wyznać,
że uważam się za nieśmiertelną
i muszę jeszcze wszystko zrobić,
i muszę jeszcze wszystko powiedzieć.
A lata były niczym,
zaledwie grą umysłu,
jakby to była absurdalna maszyna
wytwarzająca wyłącznie wspomnienia.
I dlatego miłości, te prawdziwe,
to nie te moje wczorajsze,
i dlatego łzy, które mam w sobie,
są tylko cieniem moich łez,
łez, które będę musiała wylać,
kiedy nadejdzie moja wielka miłość.
Ponieważ moja miłość należy
do bardzo odległego jutra,
do bardzo odległego jutra,
którego wciąż nie mam w rękach,
w moich rękach.
Ponieważ nie jestem jeszcze gotowa
i nie rozumiem jeszcze świata,
a życie nie może być
tym, co przeżyłam do tej pory.
Ponieważ gdybym miała opowiedzieć
o rzeczach, które muszę zacząć,
to nie wiedziałabym, od czego zacząć,
to cały świat do odkrycia.
Muszę być nieśmiertelna,
inaczej byłoby źle,
ponieważ z całej mojej przeszłości
zmarnowałam przynajmniej trzy czwarte,
nie, właściwie to… zmarnowałam wszystko.
Szalona? Nie… po prostu
w głębi duszy nigdy nie widzę się
jako umierającej.
A każdy dzień jest tylko kreską,
a każdy dzień jest zawsze pierwszym,
który z odwagą i strachem
atakuję, i wyruszam na przygodę
całej tej długiej serii,
która później będzie moimi historiami.
Ponieważ czas płynie dla innych,
ale nie dla mnie, bo w przeciwnym razie
jak to jest, że wciąż mam tak dużo w sobie,
jak to jest, że powiedziałam „mało albo nic”,
„mało albo nic”?
że uważam się za nieśmiertelną
i muszę jeszcze wszystko zrobić,
i muszę jeszcze wszystko powiedzieć.
A lata były niczym,
zaledwie grą umysłu,
jakby to była absurdalna maszyna
wytwarzająca wyłącznie wspomnienia.
I dlatego miłości, te prawdziwe,
to nie te moje wczorajsze,
i dlatego łzy, które mam w sobie,
są tylko cieniem moich łez,
łez, które będę musiała wylać,
kiedy nadejdzie moja wielka miłość.
Ponieważ moja miłość należy
do bardzo odległego jutra,
do bardzo odległego jutra,
którego wciąż nie mam w rękach,
w moich rękach.
Ponieważ nie jestem jeszcze gotowa
i nie rozumiem jeszcze świata,
a życie nie może być
tym, co przeżyłam do tej pory.
Ponieważ gdybym miała opowiedzieć
o rzeczach, które muszę zacząć,
to nie wiedziałabym, od czego zacząć,
to cały świat do odkrycia.
Muszę być nieśmiertelna,
inaczej byłoby źle,
ponieważ z całej mojej przeszłości
zmarnowałam przynajmniej trzy czwarte,
nie, właściwie to… zmarnowałam wszystko.
Szalona? Nie… po prostu
w głębi duszy nigdy nie widzę się
jako umierającej.
A każdy dzień jest tylko kreską,
a każdy dzień jest zawsze pierwszym,
który z odwagą i strachem
atakuję, i wyruszam na przygodę
całej tej długiej serii,
która później będzie moimi historiami.
Ponieważ czas płynie dla innych,
ale nie dla mnie, bo w przeciwnym razie
jak to jest, że wciąż mam tak dużo w sobie,
jak to jest, że powiedziałam „mało albo nic”,
„mało albo nic”?
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Paolo Limiti, Gianfranco Lombardi, Sergepy (Giampiero Scalamogna) Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
Paolo Limiti, Gianfranco Lombardi, Sergepy (Giampiero Scalamogna) |
| Rok wydania: |
1976 |
| Wykonanie oryginalne: |
Ornella Vanoni |
| Płyty: |
Più (LP, 1976) |
| Ciekawostki: |
Hiszpańska wersja tej piosenki nosi tytuł „Loca no... pero inmortal”. |
Komentarze (0):