Pan Szaman - Zwierzęta 2050

Ha, haa ha
Haa ha, haaa ha
Haa ha, haaa ha
Haa, ha, haaa

Wyszła ciemną nocą, bo jej nie straszna czerń
Nawet gdy zamiast gwiazd, drapieżników rozbłyska śpiew
Rozpoczyna swój pościg, dłużej nie może pościć
Głodu warkot zbyt silny jest, by nad słabym zlitować się
Już nie pamięta współczucia, musi najść i dar zjeść
Gdy gniazdo zalewa deszcz i świt coraz bliżej jest

I gdy nie nadchodzą sny, tylko rumor niosą koszmary
Powstaje nowy, gdy umiera stary
To wszystko jednej krwi czary

Nie różni Cię od niej nic
Chroń ją życiem i dla niej zabij
Bo gdy przestaniesz dla niej być
W łańcuchu będziesz ogniwem ostatnim
Nie różni Cię od niej nic
Chroń ją życiem i dla niej zabij
Bo gdy przestaniesz dla niej być
W łańcuchu będziesz ogniwem ostatnim

Jesteś jak mysz, w ukryciu jak najwięcej chcesz zdobyć
Jak kot chcesz mysz zabić, by się tylko móc nią pobawić
Jak mrówka chcesz szkody naprawić, jak ptak uciec od problemów
I nie wiedzieć by czemu naturę swą trzymasz w cieniu

I gdy nie nadchodzą sny, tylko rumor niosą koszmary
Powstaje nowy, gdy umiera stary
To wszystko jednej krwi czary
I gdy nie nadchodzą sny, tylko rumor niosą koszmary
Powstaje nowy, gdy umiera stary
To wszystko jednej krwi czary

Nie różni Cię od niej nic
Chroń ją życiem i dla niej zabij
Bo gdy przestaniesz dla niej być
W łańcuchu będziesz ogniwem ostatnim
Nie różni Cię od niej nic
Chroń ją życiem i dla niej zabij
Bo gdy przestaniesz dla niej być
W łańcuchu będziesz ogniwem ostatnim
Nie różni Cię od niej nic
Chroń ją życiem i dla niej zabij
Bo gdy przestaniesz dla niej być
W łańcuchu będziesz ogniwem ostatnim
Nie różni Cię od niej nic
Chroń ją życiem i dla niej zabij
Bo gdy przestaniesz dla niej być
W łańcuchu będziesz ogniwem ostatnim

Ha, haa ha
Haa ha, haaa ha
Haa ha, haaa ha
Haa, ha, haaa