Paula Marciniak - Spragnieni siebie

Gdzie jesteś? ? pytam, choć znam odpowiedź
Gdzie jestem? - pytasz
Czy myślę o tobie?
Tak bardzo chcemy by spokój zagości
Lecz los nam nie daje nam tej miłości

W tym samym czasie, w tym samym rzędzie
Te same problemy ciągniemy dzielnie
Bardzo samotni w tym naszym pędzie
Rękami sięgamy by dostać więcej
Gdy los nas znalazł i sobie przedstawił
Znów zadrwił, skłamał
Świat dalej się bawił
Gdzie jesteś?

Gdzie jesteś? ? pytam, choć znam odpowiedź
Gdzie jestem? - pytasz
Czy myślę o tobie?
Tak bardzo chcemy by spokój zagościł
Lecz los nam nie daje nam tej miłość
Gdzie jesteś? ? pytam, choć znam odpowiedź
Gdzie jestem? - pytasz
Czy myślę o tobie?
Spragnieni siebie i naszych marzeń
Wciągamy się w ten wir wydarzeń

Nie patrzę wstecz
Niepokój nie gości
Z rozkoszą czekam na te czułości
Radości życia które nam daje
Namiastkę szczęścia za lata bajek
Co zrobię?, nie wiem
Odpowiem rano
Z myślą o tobie mówię dobranoc
Gdzie jesteś?

Gdzie jesteś? ? pytam, choć znam odpowiedź
Gdzie jestem? - pytasz
Czy myślę o tobie?
Tak bardzo chcemy by spokój zagości
Lecz los nam nie daje nam tej miłość
Co zrobię?, nie wiem
Odpowiem rano
Z myślą o tobie mówię dobranoc
Gdzie jesteś?

Gdzie jesteś? ? pytam, choć znam odpowiedź
Gdzie jestem? - pytasz
Czy myślę o tobie?
Tak bardzo chcemy by spokój zagości
Lecz los nam nie daje nam tej miłość
Gdzie jesteś? ? pytam, choć znam odpowiedź
Gdzie jestem? - pytasz
Czy myślę o tobie?
Spragnieni siebie i naszych marzeń
Wciągamy się w ten wir wydarzeń
Gdzie jesteś?
Gdzie jestem?
Tak bardzo chcemy by spokój zagościł
Lecz los nam nie daje nam tej miłości
Gdzie jesteś? ? pytam, choć znam odpowiedź
Gdzie jestem? - pytasz
Czy myślę o tobie?
Tak bardzo chcemy by spokój zagości
Lecz los nam nie daje nam tej miłość