Phedora - All Is Mine

Nie wszystkim bliznom dane jest się zagoić,
Niektóre trwają, niczym ostrzeżenia w mojej głowie,
Mocno odciśnięte, bym nigdy nie zapomniał,
O tym wszystkim, czego nigdy nie będę miał:

Serca, które wciąż bije,
Duszy, która nie przestaje wierzyć,
Skóry, która pamiętałaby dotyk twoich ust,
Płuc pełnych powietrza,
Słów, które mógłbym wyznać
I języka, który zatańczyłby na krągłościach twego ciała

Noc wskaże nam miejsce,
W którym przyjdzie nam zabłysnąć
Oprócz tej jednej rzeczy, której pragnę,
Oprócz tej jednej rzeczy, której potrzebuję,
Oprócz tej jednej rzeczy, którą kocham,
Wszystko należy do mnie

Chciałbym, by te blizny mogły się zagoić,
Chciałbym, by pozwoliły mi odejść
Bym mógł przynajmniej przegrać każdą z moich bitew
I stawić czoła temu wszystkiemu co posiadam:

Sercu, które nie chce bić,
Duszy, która nie jest nic warta,
Palcom zbrukanym krwią z rozdrapywanych przeze mnie ran
Płucom pełnym popiołu,
Słowom, których nie jestem w stanie wykrztusić
I nadgarstkom spętanym sznurem splecionym z namiętności i wstydu

Noc wskaże nam miejsce,
W którym przyjdzie nam zabłysnąć
Oprócz tej jednej rzeczy, której pragnę,
Oprócz tej jednej rzeczy, której potrzebuję,
Oprócz tej jednej rzeczy, którą kocham,
Wszystko należy do mnie

Światła miast nie podążą za mną, gdy zniknę wśród papierowych ulic,
W miejscu, gdzie latarnie płaczą mgłą, wznoszę swój atramentowy dom

Chciałem wszystko
(Światła miast nie podążą za mną, gdy zniknę wśród papierowych ulic)
Teraz wszystko jest moje
(W miejscu, gdzie latarnie płaczą mgłą, wznoszę swój atramentowy dom)

Noc wskaże nam miejsce,
W którym przyjdzie nam zabłysnąć
Oprócz tej jednej rzeczy, której pragnę,
Oprócz tej jednej rzeczy, której potrzebuję,
Oprócz tej jednej rzeczy, którą kocham,
Wszystko należy do mnie

Swą szminką nakreśliłaś mi drogę
Wijącą się między ciemnością i zgnilizną,
Do miejsca, w którym nie potrzebuję niczego,
Co z tak wielką dumą dokonałem