Piotr Bakal - Dla Joanny

Za oknami deszcz gra unisono
w piecu szczapy strzelają do taktu
czas za pióro się brać, pisać słowa
pod swobodną wokalizę wiatru...

Jak świat stare, wytarte, niemodne
których dawno już u nas nie było
powracają jak ptaki na wiosnę
słowa: wiara, nadzieja i miłość...

Próbujemy je w wiersze układać
by zostały już tutaj na dłużej
by zagościć w naiwnych balladach
przypominać świat marzeń i złudzeń...

I słuchają nas ściany bukowe
i gitara już z ręki do ręki
pośród cichej, wieczornej rozmowy
rozszeptały się nasze piosenki...