Poets of the fall - Gravity

Tu na dworcu, stoję w deszczu, zagubiony w pociągu swoich myśli
Rozglądam się znowu za lepszym czasem, ale
Wczoraj nie jedzie tym torem

Nieprzewidywalny los, moja przeszłość, rozjaśnia moją przyszłość,
Nareszcie kończąc moje tortury

Grawitacja jak miłość,
Podnosisz się, gdy upadniesz
Grawitacja jak miłość
Już się więcej nie boję
Grawitacja jak miłość
Podnosisz się, gdy upadniesz
Już się nie boję

Bez powodu zdecydowałem, że zostanę, przedstawię rozwiązanie problemu
Typowe dla mnie, że koncentruję się na celu
Tak bardzo, że mija mnie podróż tam i z powrotem

Nieprzewidywalny los, moja przeszłość, rozjaśnia moją przyszłość,
Nareszcie kończąc moje tortury

Grawitacja jak miłość,
Podnosisz się, gdy upadniesz
Grawitacja jak miłość
Już się więcej nie boję
Grawitacja jak miłość
Podnosisz się, gdy upadniesz
Już się nie boję

Gdyby grawitacja była miłością, gdyby grawitacja była miłością, gdyby grawitacja była miłością...