Psychonaut 4 - Eyes Of A Homeless Dog

Dziś zobaczyłem pustkę w jego oczach
Bezcelowość w jego oczach, deprywacje
Ta obojętność, nie wyrażała nawet lęku
Teraz wiem doskonale jaki jestem bezsilny.
Mimo wszystko nigdy nie potrafiłem spojrzeć w oczy bezdomnemu psu.
Wszystkie te jezdnie i uliczki, zmoczone ulice,
wiecznie szare miasto.
Wyssali oni cały nektar z twojego zmizerniałego życiem ciała.
To twój ostatni dzień, jestem tego pewien!
Och jeśli nie przepiję swych ostatnich pieniędzy,
kupię tobie przynajmniej kawałek kiełbasy.
Jednak ty zdajesz się pierdolić wszystko.
Nie spostrzegłeś nawet że siedziałem obok ciebie.
Dla ciebie jestem kolejnym pijakiem, który zapamiętał,
widzisz, że kocha zwierzęta, gdy jest on napity.
Tak masz racje, mój boże, masz racje.
Jestem tylko kolejną pijaną szumowiną przykurczoną u twego boku.
Ale jak mógłbym zapomnieć twoje oczy, jak? Jak mógłbym?
Ktoś by powiedział, że takich jak ty jest miliony.
Jesteś jak oni, tylko traf na nieodpowiednią porę,
w nieodpowiednim miejscu.
A gdzie jest odpowiednie miejsce?
kiedy jest odpowiednia pora? Gdzie? Gdzie?
Twoje drgawki uderzają, tak gmina się tobą zajmie.
Będziesz spalony na wysypisku, po zjechaniu z trasy,
jakiś pijany kierowca.
Ziemia wchłonie co po tobie pozostanie.
Gdybym mógł zawrócić czas,
Nigdy nie spojrzałbym w oczy tego bezdomnego psa.