Ravi - Krzyk

Znów lecę na majku, osiemnaście już na karku,
Czas leci tak szybko, zostawia blizny, pełno śladów.
Ktoś mówi to nic, wciąż życie gna do przodu,
Nie obracaj się za siebie, głowa do góry ziomuś.
Wiem, że życie nie jest proste, bo nikt tak nie powiedział,
Ale trzeba dawać radę, zamknąć zjebany przedział.
Torami życia podróżujemy codziennie,
Wciąż gnamy do przodu, by znaleźć w końcu swój eden.
To nie łatwe zadanie, choć wielu już próbowało,
Choć chcieli dać z siebie wszystko to nic po nich nie zostało.
Wolne przemyślenia, wysnuwam teraz nad kartką,
Oczarowany złością i przepełniony prawdą.
Rapu wybawcom, choć wiem, że wiele nie osiągnę,
Skumaj ziomek te wersy i przestań liczyć forsę.
Ten ból, który towarzyszy nam co dzień,
Ta prawda, która boli, spływa łza, jest coraz gorzej.

Niespełnione obietnice, karetka na sygnale,
Tym milczeniem wbijasz mi nóż w serce a ja wołam dalej.
I wołać nie przestane, ten track to głos mojej duszy,
Na kartce pełno krwi, krew tego nie zagłuszy. x2

Znów ktoś odszedł, komuś kogoś dzisiaj brak,
Życie jest okrutne, choć czasem bywa i tak, że,
Chciałbym spakować walizki i posłuchać się serca,
Choć nie raz się przejechałem na tym gównie z mięsa.
Już nie patrzę wstecz, bo to pierdolona przeszłość,
Los podrzyna mi gardło, Anioł mówi mi nie warto.
Na kartce pełno krwi, ktoś puka do drzwi,
To tylko wołanie duszy, krew tego nie zagłuszy.
Czytasz w nekrologu, naście lat i poszedł w piach,
Czas wcale nie goi ran, to najprawdziwszy fakt.
Pod ręką masz pistolet, naboje, chęć sięgnięcia po nie,
W głowie piąte przykazanie, choć diabeł woła - to koniec.
I ciągłe wahania, ludzie przepełnieni fałszywością,
Czasem może być za późno, manipulowani złością.
Zapal za tych co odeszli, pomódl za tych co odejdą,
Ludzie w stanie depresji są ciągle kuszeni śmiercią.

Niespełnione obietnice, karetka na sygnale,
Tym milczeniem wbijasz mi nóż w serce a ja wołam dalej.
I wołać nie przestane, ten track to głos mojej duszy,
Na kartce pełno krwi, krew tego nie zagłuszy. x2