Ravi - Zagubiony

Obczaj te przyspieszenia, to planeta Ziemia, ziomek,
Nic sie nie zmienia, skumaj ten temat, to poemat,
Wzrost ciśnienia rozwala czaszki od środka, plotka,
To było, jest i będzie, ten track to pełen spontan.
Podkręcam teraz tempo w atmosferze by uległo człowiek,
I gdy ktoś upada by się podnieść, nie ma ludzi, proste.
Tak łatwo zgubić życia drogę, przekaz tu jest nieśmiertelny,
Bo on bedzie trwał wiecznie nawet jak mnie z wami nie będzie.
Wszystko ma swoje zalety, bez wad bym ich nie docenił,
I choć jestem bliski śmierci to dumnie stąpam po ziemi, ej.
Czasami trzeba upaść nisko, znajdziesz się jeszcze wyżej,
Sam jestem tego przykładem choć nie znam tego na tyle, by,
Uwierzyć w szczęście, choć może być już tuż za rogiem,
Człowiek, nigdy nie trać siły, kontaktu z Bogiem.
Kilometr za kilometrem i trzycyfrowa prędkość,
Resztkami sił coś mówi zwolnij, bo blisko jest piekło, wiem to.

Kolejna nieprzespana noc, kolejne wersy prosto z serca,
Sekunda za sekundą, zegar tyka, czas mnie tu uśmierca.
Ej, nawet nie wiesz jak mi teraz ciężko,
Przecież nikt nie powiedział, że nie będzie lekko.
Ja wiem to, że mogę żyć z tym przekonaniem,
Że kiedyś serio będzie lepiej lecz coś mówi zamilcz.
Płacz to dzisiaj oznaka słabości,
Nikt nie wie co się dzieje z ludźmi pod osłoną nocy.
Krzyk, ciche ludzkie wołanie o pomoc,
Nikt nie ma czasu wyjść pogadać, to tak apropo.
Strach ogarnia mnie tu bezgranicznie,
Bo pokazałaś mi czym jest na prawdę życie.
Kolejny raz los wystawia mnie na próbę, dlaczego?
Anioł Stróż ma motywować, pewnie go nie mam, to dlatego.
Droga to jedyne co mi pomaga,
Więc wsiadam w auto, włączam zapłon, wszystkim mówię nara.

Powiesz, że znów smęcę, w dupie mam opinie innych,
Te wersy, te słowa, to taki jakby mój pamiętnik.
Może i troche wypiłem ale co to ma do rzeczy,
Że krzywdziłaś mnie, przecież wiedziałaś jak mi zależy.
Właśnie patrzę na zegarek, znowu kurwa trzecia w nocy,
A ja wciąż nie mogę zasnąć, ta bezsenność mnie wykończy.
Znów mam chyba gorszy dzień, u mnie w sumie to normalne,
Bo gdy chciałem tylko szczęścia oddałem uczucia, na marne.
Moim przyjacielem zeszyt zatytułowany teksty,
Choć tak bardzo się starałem to znów musiałem coś spieprzyć.
Kocham te wersy, to tylko tutaj odnajduję siebie,
W pustym pokoju wciąż czekam na Ciebie.
Twoje piękne oczy, takie jak gwiazdy na niebie,
Wiem, że nie ma o co walczyć, trudno, ja sie nie zmienię.
I znów alkohol leję, wiem, że to nie jest rozwiązanie,
Ale kurwa nie mam siły by jak nigdy nic iść dalej.