Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Recoil
Popularne teksty
Recoil - New York Nights
Brak teledysku
Dodaj teledysk
Tekst dodał(a): Skyscrapiing
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): YukiAsakawa
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): brak
Dodaj teledysk
Tekst piosenki:
Mind numbing, mentally crushing, membrane sloshing noise.
Manhattan rumbled through night and I never knew that.
Had suspected, had read it on t–shirts: ‘The city that never sleeps.'
But didn't need to believe it.
The onliest sound I believed was the train pulling out, heard from ‘bout 6 blocks away.
That was an all night sound.
Smooth, not chatter.
The noise was too noisy.
I mean noisier than noise had to be.
Noisier than the splash sound of the shore upon the roar of a 757 taking the summer route.
Upon mom vex cause little kids don't listen.
Noise bigger than blockbuster videos playing in the next room at the 4am matinee and the phone...that was just noise.
I mean noisier than noise should be.
Not ear deafening, mind numbing, mentally crushing, membrane
sloshing noise.
Keithie and his boys walked and talked shit nights but it was always distinct, not chatter.... 'n' jersey girls didn't giggle at the freaks, 'talianos sucking
Corona bottles making crashes fill the street, never plugged the void of my nights because the void was silence.
Over in Bushwick, the ice cream man pulled his truck over
while, shall we say, he got his popsickle sucked.
He pulled over his truck but the song kept on, all day, all night. The song means the ice cream guy’s gettin' some - it don't even mean ice cream. 'Cause they hear the song and there’s no guy selling ice cream from the truck. 'Sides, who got money to be giving kids every time they hear the song woven between the sounds of car horns and latin rhythms.
And the ice cream guy gets death threats.
Gotta get me a token, make the rumble of the ‘A’ my lullaby.
Gotta escape to the womb of my room.
I never believed in New York nights.
I never slept in Manhattan before.
21 years, 16 by the shore.
It may have taken a while to get used to the silence, the absence of sound through night at my home but I’ve never slept in Manhattan before.
It hurts.
It is hurting my head as I write this.
It is making my mind squeeze itself through a tiny doorway onto a massive stage where sound is disconnected from action.
Each render themselves tiles in the mosaic.
Pretty is the picture from far away.
Gotta get me a token, make the rumble of the ‘A’ my lullaby.
Gotta escape to the womb of my room. I never believed in New York nights. Each tone drifts against the next with nowhere it would rather be.
No desire of dominance, no call to signify nothing.
Gotta get me a token, make the rumble of the 'A' my lullaby.
Gotta escape to the womb of my room.
I never believed in New York nights.
Manhattan rumbled through night and I never knew that.
Had suspected, had read it on t–shirts: ‘The city that never sleeps.'
But didn't need to believe it.
The onliest sound I believed was the train pulling out, heard from ‘bout 6 blocks away.
That was an all night sound.
Smooth, not chatter.
The noise was too noisy.
I mean noisier than noise had to be.
Noisier than the splash sound of the shore upon the roar of a 757 taking the summer route.
Upon mom vex cause little kids don't listen.
Noise bigger than blockbuster videos playing in the next room at the 4am matinee and the phone...that was just noise.
I mean noisier than noise should be.
Not ear deafening, mind numbing, mentally crushing, membrane
sloshing noise.
Keithie and his boys walked and talked shit nights but it was always distinct, not chatter.... 'n' jersey girls didn't giggle at the freaks, 'talianos sucking
Corona bottles making crashes fill the street, never plugged the void of my nights because the void was silence.
Over in Bushwick, the ice cream man pulled his truck over
while, shall we say, he got his popsickle sucked.
He pulled over his truck but the song kept on, all day, all night. The song means the ice cream guy’s gettin' some - it don't even mean ice cream. 'Cause they hear the song and there’s no guy selling ice cream from the truck. 'Sides, who got money to be giving kids every time they hear the song woven between the sounds of car horns and latin rhythms.
And the ice cream guy gets death threats.
Gotta get me a token, make the rumble of the ‘A’ my lullaby.
Gotta escape to the womb of my room.
I never believed in New York nights.
I never slept in Manhattan before.
21 years, 16 by the shore.
It may have taken a while to get used to the silence, the absence of sound through night at my home but I’ve never slept in Manhattan before.
It hurts.
It is hurting my head as I write this.
It is making my mind squeeze itself through a tiny doorway onto a massive stage where sound is disconnected from action.
Each render themselves tiles in the mosaic.
Pretty is the picture from far away.
Gotta get me a token, make the rumble of the ‘A’ my lullaby.
Gotta escape to the womb of my room. I never believed in New York nights. Each tone drifts against the next with nowhere it would rather be.
No desire of dominance, no call to signify nothing.
Gotta get me a token, make the rumble of the 'A' my lullaby.
Gotta escape to the womb of my room.
I never believed in New York nights.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieOtępiający umysł, psychicznie miażdżący, pękający bębenki hałas.
Manhattan przetoczył się przez noc i nawet nie zauważyłam.
Podejrzewałam, widziałam napisane na koszulkach: "Miasto, które nigdy nie zasypia".
Ale nie musiałam w to wierzyć.
Jedynym dźwiękiem, w jaki wierzyłam, był odjazd pociągu słyszany sześć bloków dalej.
Wszystko to było dźwiękiem nocy.
Gładki, nie klekoczący.
Ten hałas był zbyt hałaśliwy.
Mam na myśli, że hałaśliwszy od tego, jaki powinien być hałas.
Hałaśliwszy od plusku wybrzeża ponad rykiem 757 podczas letniej przejażdżki.
Ponad marudzeniem mamy, bo dzieci nie słuchają.
Hałas większy od kasowych filmów z sąsiedniego pokoju o czwartej nad ranem i telefon... to był tylko hałas.
Mam na myśli, że hałaśliwszy od tego, jaki powinien być hałas.
Nie ogłuszający, otępiający umysł, psychicznie miażdżący, pękający bębenki hałas.
Keithie i jego chłopcy przyszli i przegadywali noce o bzdurach, ale to było zawsze wyraźne, nie klekoczące... a cheerleaderki nie chichotały z wariatów, Włosi ssali butelki Corony, przez co zgrzyty wypełniały ulice, nigdy nie wypełniając pustki moich nocy, ponieważ pustka była ciszą.
W Bushwick facet wyciągnął swoją ciężarówkę, gdy jednocześnie, nazwijmy to, ktoś ssał mu loda.
Wyciągnął ciężarówkę ale piosenka grała dalej, cały dzień, całą noc.
Piosenka oznacza, że facet od lodów dostaje trochę - to nawet nie znaczy "lody", Bo słyszą piosenkę, a w ciężarówce nie ma faceta, który sprzedaje lody. Poza tym kto ma kasę, by dawać ją dzieciom za każdym razem, kiedy słyszą piosenkę utkaną między rykami samochodów i latynowskimi rytmami?
I gość od lodów dostaje groźby śmierci.
Muszę znaleźć oznakę, huknąć A w mojej kołysance.
Muszę uciec do kokonu mego pokoju.
Nigdy nie wierzyłam w nowojorskie noce.
Nigdy wcześniej nie spałam na Manhattanie.
21 lat, 16 na wybrzeżu.
Może zajęło chwilę przyzwyczajenie się do ciszy, braku dźwięku w nocy w moim domu, ale nigdy wcześniej nie spałam na Manhattanie.
To boli.
Pisanie tego przyprawia mnie o ból głowy.
Sprawia, że mój umysł przeciska się przez tycie drzwi na ogromną scenę, gdzie dźwięk jest oddzielony od akcji.
Każdy czyni się płytką w mozaice.
Piękno to obrazek z daleka.
Muszę znaleźć oznakę, huknąć A w mojej kołysance.
Muszę uciec do kokonu mego pokoju.
Nigdy nie wierzyłam w nowojorskie noce.
Każdy ton dryfuje przed kolejnym, nie pragnąc być nigdzie indziej.
Nie pragnie dominacji, nie ma wezwania, by coś oznaczać.
Muszę znaleźć oznakę, huknąć A w mojej kołysance.
Muszę uciec do kokonu mego pokoju.
Nigdy nie wierzyłam w nowojorskie noce.
Manhattan przetoczył się przez noc i nawet nie zauważyłam.
Podejrzewałam, widziałam napisane na koszulkach: "Miasto, które nigdy nie zasypia".
Ale nie musiałam w to wierzyć.
Jedynym dźwiękiem, w jaki wierzyłam, był odjazd pociągu słyszany sześć bloków dalej.
Wszystko to było dźwiękiem nocy.
Gładki, nie klekoczący.
Ten hałas był zbyt hałaśliwy.
Mam na myśli, że hałaśliwszy od tego, jaki powinien być hałas.
Hałaśliwszy od plusku wybrzeża ponad rykiem 757 podczas letniej przejażdżki.
Ponad marudzeniem mamy, bo dzieci nie słuchają.
Hałas większy od kasowych filmów z sąsiedniego pokoju o czwartej nad ranem i telefon... to był tylko hałas.
Mam na myśli, że hałaśliwszy od tego, jaki powinien być hałas.
Nie ogłuszający, otępiający umysł, psychicznie miażdżący, pękający bębenki hałas.
Keithie i jego chłopcy przyszli i przegadywali noce o bzdurach, ale to było zawsze wyraźne, nie klekoczące... a cheerleaderki nie chichotały z wariatów, Włosi ssali butelki Corony, przez co zgrzyty wypełniały ulice, nigdy nie wypełniając pustki moich nocy, ponieważ pustka była ciszą.
W Bushwick facet wyciągnął swoją ciężarówkę, gdy jednocześnie, nazwijmy to, ktoś ssał mu loda.
Wyciągnął ciężarówkę ale piosenka grała dalej, cały dzień, całą noc.
Piosenka oznacza, że facet od lodów dostaje trochę - to nawet nie znaczy "lody", Bo słyszą piosenkę, a w ciężarówce nie ma faceta, który sprzedaje lody. Poza tym kto ma kasę, by dawać ją dzieciom za każdym razem, kiedy słyszą piosenkę utkaną między rykami samochodów i latynowskimi rytmami?
I gość od lodów dostaje groźby śmierci.
Muszę znaleźć oznakę, huknąć A w mojej kołysance.
Muszę uciec do kokonu mego pokoju.
Nigdy nie wierzyłam w nowojorskie noce.
Nigdy wcześniej nie spałam na Manhattanie.
21 lat, 16 na wybrzeżu.
Może zajęło chwilę przyzwyczajenie się do ciszy, braku dźwięku w nocy w moim domu, ale nigdy wcześniej nie spałam na Manhattanie.
To boli.
Pisanie tego przyprawia mnie o ból głowy.
Sprawia, że mój umysł przeciska się przez tycie drzwi na ogromną scenę, gdzie dźwięk jest oddzielony od akcji.
Każdy czyni się płytką w mozaice.
Piękno to obrazek z daleka.
Muszę znaleźć oznakę, huknąć A w mojej kołysance.
Muszę uciec do kokonu mego pokoju.
Nigdy nie wierzyłam w nowojorskie noce.
Każdy ton dryfuje przed kolejnym, nie pragnąc być nigdzie indziej.
Nie pragnie dominacji, nie ma wezwania, by coś oznaczać.
Muszę znaleźć oznakę, huknąć A w mojej kołysance.
Muszę uciec do kokonu mego pokoju.
Nigdy nie wierzyłam w nowojorskie noce.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):