Rise Against - Collapse (Post-Amerika)

Kiedy nasze rzeki wyschną i plony przestaną rosnąć
Kiedy nasze lata staną się coraz dłuższe, a zimą nie spadnie śnieg
Od brzegów oceanu i lodu na wzgórzach
Do walki na pustyni, gdzie postęp stoi w miejscu
Gdy stracimy naszą wolę

Oto jak dowiemy się
To nie jest próba, będziemy wiedzieć
To jest zawał serca
Świata zbyt dumnego, by przyznać się do błędów
Uderzamy w ziemię, popadając w niełaskę

Kiedy powietrze, którym oddychamy stanie się powietrzem, nas duszącym
Kiedy malaria rozprzestrzeni się z bagien do naszych domów
Gdy twój dom na prerii zostanie rozebrany i zabrukowany
I bizony zawędrują do grobu rzeźni
Co jeszcze będzie potrzebne

Byśmy zrozumieli
To nie próba, o nie
To jest zawał serca
Świata zbyt dumnego, by przyznać się do błędów
Całujemy ziemię, popadając w niełaskę

To jest szansa, by naprostować rzeczy
By przywrócić zasady na ich miejsce, gnąc lub łamiąc je
Nie ma prawdy pośrodku, nie ma kompromisu
Narysowaliśmy linię
Z perfekcyjnym celem, stoimy z tyłu i rzucamy
Szyby rozbijają się i wszystko zaraz eksploduje
Światła gasną gdy przekazujemy pochodnię
W nadziei, że będzie nadal płonąć

Neutralność oznacza, że tak naprawdę ci nie zależy
Bo walka wciąż trwa, nawet gdy jesteś gdzie indziej
Ślepy i nieświadomy

Oto jak dowiemy się
To nie jest próba, o nie
To jest zawał serca
Świata zbyt dumnego, by przyznać się do błędów
Uderzamy w ziemię gdy wszyscy, tak my wszyscy, popadamy w niełaskę