Roman Roczeń - Na luzie

Nie umiem się z kochaniem kryć
Przed całym światem.
Nie umiem gładzić dłoni twych, nieśmiałym być.
Nie będziesz nigdy wiedzieć, nie,
Co we mnie w środku dzieje się,
Jeśli kochasz - nie powinnaś tego chcieć.
Puść mój rękaw - wolną bądź
Przestań udawać,
Weź ode mnie wreszcie to
Co ci daję wciąż,
Gracz ze mnie żaden - uwierz mi
Już jestem chory od tej gry.
Ty nic nie wiesz o wolności
Nie wiesz nic.

ref.:
Ale jestem
Wciąż na luzie,
Jeśli trzeba, mogę grać,
Mogę nawet słowo dać,
Bo jestem na luzie

Nie próbuj mnie prowadzić gdzieś
Nie znając drogi,
Kochać się możemy przecież
Tutaj też.
Mej duszy nie uwiąże nikt
Nie umiem ukryć uczuć swych
Próbowałem i mam wiele
Wspomnień złych.

ref.:
Ale jestem wciąż luzie,
Ściągnij już na ziemię mnie
Ja nie będę bronić się
Bo jestem na luzie

Nie rób łaski - ale daj zachować dystans
Bo przy tobie jestem jakiś
Nie ten sam
Kiedy płoną oczy twe,
Ja od razu zmieniam się
I przezorność ma wrodzona
Bierze w łeb.

ref.:
Dlatego jestem
Wciąż na luzie,
Powiedz tylko jedno słowo,
A przybiegnę - jeśli chcesz,
Bo jestem na luzie,
Na luzie,
Ściągnij już na ziemię mnie,
Ja nie będę bronić się,
Bo jestem na luzie
Na luzie,
Mogę dalej z Tobą grać
Mogę nawet słowo dać,
Bo jestem na luzie.