Sons Of An Illustrious Father - Born Too Late

Nie mam czasu na myślenie
O takich głupich małych rzeczach
Jak mówią jestem młody,
I nie czuję się mądry
Cóż, zmieniła ekspresję na znak protestu,
I kiedy zauważyła, że dostrzegłem,
Odwróciła się i uśmiechnęła,
"Cóż, tak, jesteś młody,
Ale dla mnie jesteś idealny ",
Powiedziałem jej: "powinnaś to wiedzieć,
To naprawdę nie jest prawdziwe,
Nie wiesz wielu rzeczy,
To, co mogę zrobić, mogę być złośliwy,
Panowie, mogę być okrutny ",
"Cóż, ja też mogę" to wszystko, co powiedziała,
Kiedy pochyliła się do przodu,
I pocałował mnie w głowę,
Gdy powietrze wokół samochodu zrobiło się chłodne.

Gwiazdy, nie były całkiem sprawiedliwe,
I urodziłem się w niewłaściwym czasie,
Och, nie będziesz moja,
I to niczyja wina,
Po prostu los był nieuprzejmy.

Cóż, zaczynam czuć zimno,
A moje spodnie zsuwają się,
Powiedziała jestem rozgrzana w samochodzie,
Z jej spodniami na ziemi,
I znowu wieje wiatr,
I wiem, że kłamie,
Więc przestańmy być chłodni
Przy ciepłym kominku.
Słabe pomarańczowe światło,
Odzwierciedla łzy spadające na twoją twarz,
To żadna hańba,
Będę cię trzymać, jeśli będziesz płakać,
Cóż, teraz to wszystko przeszłość,
I nie mam co mówić,
Dobre czasy nie mogą trwać,
Po prostu tęsknię za nią, to wszystko,
A teraz, ona pływa w mojej głowie,
Widzę ją leżącą obok mnie w moim łóżku,
W tej pustej przestrzeni między mną a murem.

Gwiazdy, nie były całkiem sprawiedliwe,
I urodziłem się w niewłaściwym czasie,
Och, nie będziesz mój,
I to niczyja wina,
Po prostu los był nieuprzejmy.

Cóż, daje mi to poczucie komfortu,
Że w jakimś poprzednim życiu,
Że może jesteśmy kochankami,
Może była moją żoną,
I przynosi mi zagwozdki, by myśleć,
To wszystko może być złudzeniem,
Bo kiedy jej nie ma w pobliżu,
Cóż, wszystkie moje fantazje topią się,
I staram się rozgrywać wszystkie karty,
Zostałem rozdany,
Ale nawet najlepszy hazardzista,
Nie można postawić zakładu w całym tym zamieszaniu,
A teraz jesteśmy kłamcami,
Z zamkniętymi oczami pod drzewem,
I nikogo nie ma w parku,
Z wyjątkiem niej i mnie,
A ona mówi, że musi wracać do domu,
Ale zachowuję się, jakby mnie to nie obchodziło,
Teraz jestem tym, który płacze,
I ona mnie trzyma,
Z ustami blisko moich,
I szepcze: "Tak musi być",
I otwieram oczy
I całuję tylko powietrze,
Więc jestem sam w moim domu,
W zimnym świetle księżyca
I wiem, że w moich snach,
Będę z nią dziś wieczorem,
Więc biorę kolejny napój,
Ponieważ nie chcę myśleć,
Tak, pogrywałem z ogniem
I zepchnąłem się z krawędzi
A teraz chodzę po kruchym lodzie
Tego rodzinnego lodowiska
A lód się załamuje,
I wszyscy zaczynamy tonąć,
Teraz nic, nie ma nic,
Ale nasza własna miłość może nas uratować.