Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Steam Powered Giraffe
Popularne teksty
15. Kult - Piloci
Steam Powered Giraffe - Captain Albert Alexander
Captain Albert Alexander
Tekst dodał(a): Mokemon
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): ZepsutaKosiarka
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Mokemon
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
When he was a boy
he wanted to play
down by the sea
At age thirteen
everyday after school
he would always sail around the lake
All the people would stand and stare
as he sailed around with precision and care
With his bi-corner hat and the way he would stand
he looked just like a Navy man
All the townsfolk would gather and say, and sing away
Captain Albert Alexander
He'll be a brave seafarer someday
But that Captain Albert Alexander
He'll go down in the waves
By age twenty four
he had left the shore
and was sailing for the Queen
On a dark starry night
Albert awoke to the sound
of his Captain screaming as he was drowned
The Navy crew was taking a lick
pirates had invaded the ship
But Albert with one aimed harpoon
ignited their rum with a spark and soon
flames drove the pirates away
the Navy sang
Captain Albert Alexander
Saved his crew from pirate slaughter
But that Captain Albert Alexander
He'll go down in the water
Now everyone dance
Dance. Dance.
Twenty some odd years later
On his ship The Sea Slater
He sailed into a mass of blubber
Gazing up to the sky
stood a large walrus
that was a hundred stories high, it meant no harm
The walrus was in a great deal of pain
It suffered from a tusk with tooth decay
Albert threw his anchor 'round it's tusk
with a little bit of pulling it was out by dusk
The walrus thanked Albert and sang, as he sailed away
Captain Albert Alexander
Friend to sea urchin and me
But that Captain Albert Alexander
He'll go down in the sea
At a ripe old age lightning struck from the sky
and split Albert's vessel in two
One hundred men fled for their lives
on rafts across the ocean blue
Albert stood at the stern of his ship
A giant octopus had him in it's grip
A vortex of spiraling death below ripped
and sharks and electric eels all made the trip
to see Albert
sink to the bottom of the sea
Just before he went down
he called out to his crew
It's obvious that my time has come
I'll let this ending ensue
I've led an exciting nautical life it would seem
and there's no better end than a death by the sea
His crew sang
Captain Albert Alexander
He went down in the sea
But that Captain Albert Alexander
He'll go down in history
That Captain Albert Alexander
He went down in the sea
he wanted to play
down by the sea
At age thirteen
everyday after school
he would always sail around the lake
All the people would stand and stare
as he sailed around with precision and care
With his bi-corner hat and the way he would stand
he looked just like a Navy man
All the townsfolk would gather and say, and sing away
Captain Albert Alexander
He'll be a brave seafarer someday
But that Captain Albert Alexander
He'll go down in the waves
By age twenty four
he had left the shore
and was sailing for the Queen
On a dark starry night
Albert awoke to the sound
of his Captain screaming as he was drowned
The Navy crew was taking a lick
pirates had invaded the ship
But Albert with one aimed harpoon
ignited their rum with a spark and soon
flames drove the pirates away
the Navy sang
Captain Albert Alexander
Saved his crew from pirate slaughter
But that Captain Albert Alexander
He'll go down in the water
Now everyone dance
Dance. Dance.
Twenty some odd years later
On his ship The Sea Slater
He sailed into a mass of blubber
Gazing up to the sky
stood a large walrus
that was a hundred stories high, it meant no harm
The walrus was in a great deal of pain
It suffered from a tusk with tooth decay
Albert threw his anchor 'round it's tusk
with a little bit of pulling it was out by dusk
The walrus thanked Albert and sang, as he sailed away
Captain Albert Alexander
Friend to sea urchin and me
But that Captain Albert Alexander
He'll go down in the sea
At a ripe old age lightning struck from the sky
and split Albert's vessel in two
One hundred men fled for their lives
on rafts across the ocean blue
Albert stood at the stern of his ship
A giant octopus had him in it's grip
A vortex of spiraling death below ripped
and sharks and electric eels all made the trip
to see Albert
sink to the bottom of the sea
Just before he went down
he called out to his crew
It's obvious that my time has come
I'll let this ending ensue
I've led an exciting nautical life it would seem
and there's no better end than a death by the sea
His crew sang
Captain Albert Alexander
He went down in the sea
But that Captain Albert Alexander
He'll go down in history
That Captain Albert Alexander
He went down in the sea
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieKiedy był chłopcem
Chciał się bawić
Na brzegu morza
W wieku trzynastu lat
Codziennie po szkole
Chciał żeglować wokół jeziora
Wszyscy ludzie stali i patrzyli
Jak żeglował dookoła z precyzją i dbałością
Ze swoim marynarskim kapeluszem i sposobem w jaki stał,
wyglądał dokładnie jak marynarz
Wszyscy mieszkańcy miasta zbierali się i mówili, i śpiewali z dala:
Kapitan Albert Aleksander
Kiedyś będzie odważnym żeglarzem
Ale ten Kapitan Albert Aleksander
On przepadnie wśród fal
W wieku dwudziestu czterech lat
Opuścił brzeg
I służył w królewskiej marynarce
W ciemną, gwieździstą noc
Albert obudził się na dźwięk
Krzyku topiącego się kapitana
Załoga marynarzy była bliska przegranej
Piraci wtargnęli na statek
Ale Albert jednym celnym rzutem z harpuna
Zapalił ich rum z iskrą, a wkrótce
Płomienie odparły atak piratów
Marynarze śpiewali:
Kapitan Albert Aleksander
ocalił załogę przed piracką masakrą
Ale Kapitan Albert Aleksander
On przepadnie w wodzie
Teraz wszyscy tańczą
Tańczą. Tańczą.
Dwadzieścia kilka lat później
Na jego statku The Sea Slater
Wpłynął na masę tłuszczu
To był ogromny mors,
Spoglądający w niebo
Który miał sto pięter wysokości, więc nie zaznał uszczerbku
Mors czuł straszny ból
Cierpiał przez kieł z próchnicą
Albert rzucił kotwicą dookoła kła
I lekko ciągnął, aż do zmierzchu
Mors był bardzo wdzięczny Albertowi i śpiewał, gdy ten odpływał:
Kapitan Albert Aleksander
Przyjaciel jeżowców i mój
Ale kapitan Albert Aleksander
On przepadnie w morzu
Kiedy był w sędziwym wieku, piorun uderzył i
rozdzielił na pół statek Alberta
Stu mężczyzn próbowało ratować swoje życie
Płynąc na tratwach przez niebieski ocean
Albert stanął na rufie swojego statku
Gigantyczna ośmiornica miała go w uścisku
Wir spirali śmierci otworzył się pod nim
A rekiny i elektryczne węgorze, wszystkie te stworzenia wybrały się w podróż, aby zobaczyć
Jak Albert opada na dno
Chwilę przed jego pójściem na dno
Zawołał swoją załogę
"To oczywiste, że nadszedł mój czas
Pozwolę temu nastąpić
Prowadziłem ekscytujące morskie życie
I nie ma dla mnie lepszego końca niż śmierć w morzu"
Jego załoga zaśpiewała:
Kapitan Albert Aleksander
Przepadł w morzu
Ale ten Kapitan Albert Aleksander
Nie przepadł w historii
Ten Kapitan Albert Aleksander
Przepadł w morzu
Chciał się bawić
Na brzegu morza
W wieku trzynastu lat
Codziennie po szkole
Chciał żeglować wokół jeziora
Wszyscy ludzie stali i patrzyli
Jak żeglował dookoła z precyzją i dbałością
Ze swoim marynarskim kapeluszem i sposobem w jaki stał,
wyglądał dokładnie jak marynarz
Wszyscy mieszkańcy miasta zbierali się i mówili, i śpiewali z dala:
Kapitan Albert Aleksander
Kiedyś będzie odważnym żeglarzem
Ale ten Kapitan Albert Aleksander
On przepadnie wśród fal
W wieku dwudziestu czterech lat
Opuścił brzeg
I służył w królewskiej marynarce
W ciemną, gwieździstą noc
Albert obudził się na dźwięk
Krzyku topiącego się kapitana
Załoga marynarzy była bliska przegranej
Piraci wtargnęli na statek
Ale Albert jednym celnym rzutem z harpuna
Zapalił ich rum z iskrą, a wkrótce
Płomienie odparły atak piratów
Marynarze śpiewali:
Kapitan Albert Aleksander
ocalił załogę przed piracką masakrą
Ale Kapitan Albert Aleksander
On przepadnie w wodzie
Teraz wszyscy tańczą
Tańczą. Tańczą.
Dwadzieścia kilka lat później
Na jego statku The Sea Slater
Wpłynął na masę tłuszczu
To był ogromny mors,
Spoglądający w niebo
Który miał sto pięter wysokości, więc nie zaznał uszczerbku
Mors czuł straszny ból
Cierpiał przez kieł z próchnicą
Albert rzucił kotwicą dookoła kła
I lekko ciągnął, aż do zmierzchu
Mors był bardzo wdzięczny Albertowi i śpiewał, gdy ten odpływał:
Kapitan Albert Aleksander
Przyjaciel jeżowców i mój
Ale kapitan Albert Aleksander
On przepadnie w morzu
Kiedy był w sędziwym wieku, piorun uderzył i
rozdzielił na pół statek Alberta
Stu mężczyzn próbowało ratować swoje życie
Płynąc na tratwach przez niebieski ocean
Albert stanął na rufie swojego statku
Gigantyczna ośmiornica miała go w uścisku
Wir spirali śmierci otworzył się pod nim
A rekiny i elektryczne węgorze, wszystkie te stworzenia wybrały się w podróż, aby zobaczyć
Jak Albert opada na dno
Chwilę przed jego pójściem na dno
Zawołał swoją załogę
"To oczywiste, że nadszedł mój czas
Pozwolę temu nastąpić
Prowadziłem ekscytujące morskie życie
I nie ma dla mnie lepszego końca niż śmierć w morzu"
Jego załoga zaśpiewała:
Kapitan Albert Aleksander
Przepadł w morzu
Ale ten Kapitan Albert Aleksander
Nie przepadł w historii
Ten Kapitan Albert Aleksander
Przepadł w morzu
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):