Svann - Księżycowy

Twój głos rzeźbi dźwięk
Twój głos miękki tak
Przytłumione światło
Nikt o oprócz nas
Dziś zabierasz mnie
I wyjmujesz z ram
Na Księżyca ciało
Nie byłam nigdy tam
Nie byłam nigdy tam
Nie byłam nigdy tam

Oczy jak szalone
Gonią te obrazy jak
Po pastwisku konie
Chcą prześcignąć swój czas
Słowo-cienie grają
Spektakl wokół mnie
Wiersz, który mi dajesz
Ciepły jest
Ciepły jest
Ciepły jest

Dlatego milczę jak grób
Dlatego milczę jak głaz
Jestem spojrzeniem, słuchem
Zatrzymaną chwilą
Uśpiony w żyłach puls
Uśpiony oddycha czas
Zabrałeś mnie na Księżyc
Nigdy tam nie byłam

Dlatego milczę jak grób
Dlatego milczę jak głaz
Jestem spojrzeniem, słuchem
Zatrzymaną chwilą
Uśpiony w żyłach puls
Uśpiony oddycha czas
Zabrałeś mnie na Księżyc
Nigdy tam nie byłam

I czuję się jak
Ten człowiek co raz
Na Księżycu pierwszy
Ze wszystkich ludzi stał
Nie słyszałam nigdy
Tylu pięknych słów
Wieczór ciemno-dziwny
Mów, proszę do mnie mów
Mów, proszę do mnie mów
Mów, proszę do mnie mów
Mów, proszę do mnie mów
Mów, proszę do mnie mów

Dlatego milczę jak grób
Dlatego milczę jak głaz
Jestem spojrzeniem, słuchem
Zatrzymaną chwilą
Uśpiony w żyłach puls
Uśpiony oddycha czas
Zabrałeś mnie na Księżyc
Nigdy tam nie byłam

Dlatego milczę jak grób
Dlatego milczę jak głaz
Jestem spojrzeniem, słuchem
Zatrzymaną chwilą
Uśpiony w żyłach puls
Uśpiony oddycha czas
Zabrałeś mnie tam

Nie słyszałam nigdy tylu pięknych słów
W wieczór ciemno-dziwny proszę, do mnie mów
Nie słyszałam nigdy tylu pięknych słów
W wieczór ciemno-dziwny proszę do mnie mów
Nie słyszałam nigdy tylu pięknych słów
W wieczór ciemno-dziwny proszę do mnie mów

Upleciony słowem księżycowy pejzaż
Upleciony słowem księżycowy pejzaż