Teksty piosenek > T > Tanz der Vampire (musical) > Die unstillbare Gier
2 579 047 tekstów, 31 797 poszukiwanych i 505 oczekujących

Tanz der Vampire (musical) - Die unstillbare Gier

Die unstillbare Gier

Die unstillbare Gier

Tekst dodał(a): Nyno Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Nyno Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Desire2017 Edytuj teledysk

Tekst piosenki:

Von Krolock:
Endlich Nacht, kein Stern zu sehen.
Der Mond versteckt sich,
denn ihm graut vor mir.
Kein Licht im Weltenmeer.
Kein falscher Hoffnungsstrahl.
Nur die stille und in mir
die Schattenbilder meiner Qual.

Das Korn war golden, und der Himmel klar,
sechzehnhundertsiebzehn
als es Sommer war.
Wir lagen im flüsternden Gras.
Ihre Hand auf meiner haut
war zärtlich und warm.

Sie ahnte nicht, dass ich verloren bin.
Ich glaubte ja noch selbst daran,
dass ich gewinn.
Doch am diesem Tag geschah´s zum erstenmal.
Sie starb in meinem Arm.

Wie immer, wenn ich nach
dem Leben griff,
blieb nichts in meiner Hand.
Ich möchte flamme sein
und Asche werden,
und hab noch nie gebrannt.

Ich will hoch und höher steigen,
und sinke immer tiefer ins Nichts.
Ich will ein Engel
oder ein Teufel sein,
und bin doch nichts als
eine Kreatur,
die immer das will,
was sie nicht kriegt.

Gäb´s nur einen Augenblick
des Glücks für mich,
nähm ich ew´ges Leid ihn Kauf.
Doch alle Hoffnung ist vergebens:
Den der Hunger hört nie auf.

Eines Tages, wenn die Erde stirbt,
und der letzte Mensch mit ihr,
dann bleibt nichts zurück
als die öde Wüste
einer unstillbaren Gier.
Zurück bleibt nur
Die große Leere
Und die unstillbare Gier.

Des Pastors Tochter lies mich ein bei Nacht,
siebzehnhundertdreißig
nach der Maiandacht.
Mit ihrem Herzblut schrieb ich ein Gedicht
Auf ihre weiße haut.

Und des Kaisers Page aus Napoleons Troß...
Achtzehnhundertdreizehn
Stand er vor dem Schloß.
Dass seine Trauer
mir das Herz nicht brach,
kann ich mir nicht verzeihn.

Doch immer wenn ich
Nach dem Leben greif,
spür ich wie es zerbricht.
Ich will die Welt verstehn
und alles wissen,
und kenn mich selber nicht.

Ich will frei und freier werden
Und werde meine Ketten nicht los.
Ich will ein Heiliger
oder ein Verbrecher sein,
und bin doch nichts als
eine Kreatur
die kriecht und lügt
und zerreißen muss
was immer sie liebt.

Jeder glaubt, dass alles einmal besser wird,
drum nimmt er das Leid in Kauf.
Ich will endlich einmal satt sein.
Doch der Hunger hört nie auf.

Manche glauben an die Menschheit,
und manche an Geld und Ruhm.
Manche glauben an Kunst und Wissenschaft,
an liebe und an Heldentum.
Viele glauben an Götter
Verschiedenster Art,
an Wunder und Zeichen,
an Himmel und Hölle,
an Sünde und Tugend
und an Bibel und Brevier.

Doch die wahre Macht,
die uns regiert,
ist die schändliche,
unendliche,
zerstörende
und ewig unstillbare Gier.

Euch Sterblichen von morgen
prophezei ich
heut und hier:
Bevor noch das nächste Jahrtausend beginnt,
ist der einzige Gott, dem jeder dient,
die unstillbare Gier.

Alfred:
Sie haben Gefühle! Wie wir.

Abronsius:
Gefühle?... Quatsch. Die Pflicht ruft!

 

Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu

Tłumaczenie :

Pokaż tłumaczenie
Von Krolock:
Wieczna noc, żadnych gwiazd na niebie.
Księżyc się schował,
bo go przerażam.
Żadnego światła w oceanie.
Żadnego fałszywego promyka nadziei.
Tylko cisza i we mnie
Zarys mojej męki.

Zboże było złote, a niebo czyste,
tysiąc sześćset siedemnasty
jak lato było.
Leżeliśmy w szepczącej trawie.
Twoja dłoń na mojej skórze
Była czuła i ciepła.

Nie przeczuwała, że jestem stracony.
Wciąż wierzyłem,
że mogę wygrać.
Ale tego dnia stało się to pierwszy raz.
Umarła w moich ramionach.

Jak zawsze, kiedy
chwytam życie,
nic nie zostaje w moich rękach.
Chciałbym być płomieniem
I stać się popiołem,
I nigdy bym nie spłonął.

Chcę wspinać się wysoko i wyżej,
i nurkować coraz głębiej w nicość.
Chcę być aniołem
albo diabłem,
i nie być jak
kreatura,
która zawsze chce tego,
czego nie może dostać.

Byłaby to tylko chwila
szczęścia dla mnie,
brałbym wieczne cierpienie pod uwagę.
Ale cała nadzieja jest daremna:
Głód nigdy nie przemija.

Pewnego dnia, kiedy zginie ziemia,
a ostatni człowiek z nią,
wtedy nie pozostanie nic,
jak bezludna pustynia,
nienasycona żądza.
Pozostanie tylko
wielka pustka
i nienasycona żądza.

Córka pastora czytała mi przez noc,
tysiąc siedemset trzydziesty
po majowym nabożeństwie.
Jej krwią pisałem wiersz
na jej białej skórze.

I paź cesarza ze świty Napoleona...
Tysiąc osiemset trzynasty
Stanął przed zamkiem.
Że jego smutek
nie złamał mi serca,
nie mogłem sobie wybaczyć.

Ale zawszę, kiedy
chwytam życie,
czuję, że pęka.
Chcę zrozumieć świat
i wszystko wiedzieć,
i nie znać siebie samemu.

Chcę być wolnym i jeszcze bardziej wolnym
i nie stracę swoich łańcuchów.
Chcę być świętym
albo przestępcą
i nie być jak
kreatura,
która płaszczy się i kłamie
i musi rozrywać
cokolwiek kocha.

Każdy wierzy, że wszystko będzie kiedyś lepiej,
dlatego bierze cierpienie pod uwagę.
Chcę być w końcu nasycony.
Ale głód nigdy nie przemija.

Niektórzy wierzą w ludzkość,
a niektórzy w pieniądze i sławę.
Niektórzy wierzą w sztukę i naukę,
w miłość i w bohaterstwo.
Wielu wierzy w bogów
przeróżnych rodzajów,
w cuda i znaki,
w niebo i piekło,
w grzech i cnotę,
i w Biblię i brewiarz.

Ale prawdziwa władza,
która nami rządzi,
to haniebna,
nieskończona,
destrukcyjna
i wieczna niezaspokojona żądza.

Wam, śmiertelnikom jutra
przepowiadam
dziś i tu:
Zanim jeszcze rozpocznie się następne tysiąclecie,
jest jedyny Bóg, któremu każdy służy,
nienasyconą żądzą.

Alfred:
Mają uczucia! Jak my.

Abronsius:
Uczucia?... Bzdury. Obowiązki wzywają!

Historia edycji tłumaczenia

Tekst:

Michel Kunze

Edytuj metrykę
Muzyka:

Jim Steimann

Rok wydania:

1997

Wykonanie oryginalne:

Steve Baton

Komentarze (0):

tekstowo.pl
2 579 047 tekstów, 31 797 poszukiwanych i 505 oczekujących

Największy serwis z tekstami piosenek w Polsce. Każdy może znaleźć u nas teksty piosenek, teledyski oraz tłumaczenia swoich ulubionych utworów.
Zachęcamy wszystkich użytkowników do dodawania nowych tekstów, tłumaczeń i teledysków!


Reklama | Kontakt | FAQ | Polityka prywatności | Ustawienia prywatności