Teshima Aoi - Sayonara no Natsu ~Kokuriko-zaka Kara~

Statek pomiędzy falami błyszczącego morza,
zostawia za sobą jedynie pożegnalny dym.
Gdybym zeszła teraz w dół po tym wzgórzu,
czy dane byłoby mi ujrzeć kolory wiatru?
Moja miłość jest jak melodia,
którą śpiewam wysoko i powoli…
Moja miłość jest jak mewa,
która leci wysoko i powoli…
Gdybym spróbowała zawołać Cię tutaj, w trakcie zachodu słońca,
zastanawiam się, czy spotkałabym twoją delikatną wersję...?

Dźwięk fortepianu, na którym ktoś gra,
przypomina mi teraz szum morza.
Czy ci ludzie, którzy przychodzą i odchodzą późnym popołudniem,
też noszą w sercach letnie, kolorowe sny?
Moja miłość jest jak pamiętnik,
która zaczarowała każdą stronę mego życia…
Moja miłość jest jak łódź,
która unosi się między niebem i morzem…
Gdybym spojrzała się za siebie o zachodzie słońca,
zastanawiam się, czy szukałbyś mojej postaci…?

Na promenadzie drzewa rzucają
Pożegnalne cienie.
Czy kaplica i wiatrak będą kiedyś
Należeć do tego kolorowego miasta?
Wczorajsza miłość nie jest niczym więcej niż łzami,
Które w końcu wyschną i znikną na dobre.
Jutrzejsza miłość jest niczym powtarzający się refren,
Słowa, które nie mają końca…
Gdybyśmy spotkali się przypadkowo o zachodzie słońca,
Zastanawiam się, czy byś mnie objął...?



[tłumaczenie nie moje.]