Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
The Agonist
The Agonist - When The Bough Breaks
When The Bough Breaks
Tekst dodał(a): Aske
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Annie.x3
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): wrony
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Alone… she was … and we face this journey alone…
Helpless and weak, dependent on others’ decisions and needs. But who’s to say what is right? To protect a soul or to save a life?
Is it a plague or a gift – the ability to create in the way of the Gods?
We are instinctual artists.
Atlas had nothing on what we’ve got.
When half a race carries the weight of existence and society shuns most circumstances, Reputation screams to conform and cast out anything deviating from the norm.
The only way to believe your lies is to spread them far and spread them wide.
Creating like a limitless universe… but boundaries are what define size… Wake up.
Remember nightmares by sharing them upon gaining consciousness.
A flooded nation is soon to spoil so wave your flags west!
Equality will never be attained when blaming Eve for the sins we’ve gained.
A fighter until the end - but sympathy only kicked in once she was dead.
The sacrifice of a life, or rather an exchange, instead.
Pity, regret and sorrow turned ito hope,
but even then the newborn winds up dead.
Black – white, right wrong.
Quite simply hypocrisy. Since when is an accident a responsibility?
If you play God once,
I can play God twice.
Give me the decision and I’ll handle the fight.
Materialism now subsides.
Tradition exists when no one has the guts to change.
Someone asked me what the difference one can make, one day.
We won’t outlive our generation but our impact surely will..
This, the rocks humiliation when they witness we are still alive in what we’ve left for others, like nature gives so selflessly.
So pay respect to our true mother and take your rank amongst the trees.
What if? I should have…
Hindsight always haunts me.
A thousand Judases could never stop me.
Slings and arrows disappoint and taunt me.
But I’m not wrong, and I’ll sacrifice everything just because I know the way since the beginning. … hindsight always haunts me, and then the bough breaks.
Helpless and weak, dependent on others’ decisions and needs. But who’s to say what is right? To protect a soul or to save a life?
Is it a plague or a gift – the ability to create in the way of the Gods?
We are instinctual artists.
Atlas had nothing on what we’ve got.
When half a race carries the weight of existence and society shuns most circumstances, Reputation screams to conform and cast out anything deviating from the norm.
The only way to believe your lies is to spread them far and spread them wide.
Creating like a limitless universe… but boundaries are what define size… Wake up.
Remember nightmares by sharing them upon gaining consciousness.
A flooded nation is soon to spoil so wave your flags west!
Equality will never be attained when blaming Eve for the sins we’ve gained.
A fighter until the end - but sympathy only kicked in once she was dead.
The sacrifice of a life, or rather an exchange, instead.
Pity, regret and sorrow turned ito hope,
but even then the newborn winds up dead.
Black – white, right wrong.
Quite simply hypocrisy. Since when is an accident a responsibility?
If you play God once,
I can play God twice.
Give me the decision and I’ll handle the fight.
Materialism now subsides.
Tradition exists when no one has the guts to change.
Someone asked me what the difference one can make, one day.
We won’t outlive our generation but our impact surely will..
This, the rocks humiliation when they witness we are still alive in what we’ve left for others, like nature gives so selflessly.
So pay respect to our true mother and take your rank amongst the trees.
What if? I should have…
Hindsight always haunts me.
A thousand Judases could never stop me.
Slings and arrows disappoint and taunt me.
But I’m not wrong, and I’ll sacrifice everything just because I know the way since the beginning. … hindsight always haunts me, and then the bough breaks.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieSama... ona była... a my stawiamy czoło tej podróży sami
Bezsilni i słabi, podlegli decyzją innych i ich
potrzeb. Ale kto mówi co jest słuszne? Chronienie duszy czy ratowanie życia?
Czy to plaga czy dar - możliwość tworzenia w sposób Bogów?
Jesteśmy instynktownymi artystami. Atlas miał nic, co my mamy.
Kiedy pół rasy dźwiga ciężar egzystencji i społeczeństwa
omijają większość wydarzeń, reputacja krzyczy, aby dostosować i wypędzić wszystko co odbiega od normy.
Jedyny sposób, aby uwierzyć w twe kłamstwa to rozprzestrzenieni ich długo i szeroko.
Stworzenie jak nieograniczony wszechświat... ale są granice określające kształt. Obudź się.
Pamiętaj koszmary dzieląc ich na podstawie odzyskiwania świadomości.
Zatopiony naród wkrótce się zepsuje, więc machaj swoimi flagami na zachód!
Równość nigdy nie zostanie osiągnięta kiedy będziemy obwiniać Ewę za grzech, który zyskaliśmy.
Wojownik do końca - ale sympatia tylko kopnęła, w raz już nie żyła.
Ofiara z życia, albo raczej wymiana.
Szkoda, żal i smutek zamieniły się w nadzieje, ale nawet wtedy nowo narodzony wiatr jest martwy.
Czarny - biały, źle - dobrze. Po prostu hipokryzja
Od kiedy wypadek jest odpowiedzialnością?
Jeśli grasz Boga raz, ja mogę go zagrać dwukrotnie.
Daj mi zdecydować, a będę manipulować walką.
Materializm teraz ustępuje.
Tradycja istnieje kiedy nikt nie ma odwagi, by coś zmienić.
Ktoś zapytał mnie jaką różnice może zrobić Jedyny jednego dnia.
Nasza generacja nie przeżyje, ale wpływy na pewno...
To, upokorzenie skał kiedy my ich świadkowie nadal żyjemy, co zostawiamy dla innych, jak natura daje tak bezinteresownie.
Więc szacunku dla naszej prawdziwej matki i przyjmij swoją rangę wśród drzew,
Co jeśli? Powinnam mieć... Celownik zawsze mnie prześladuje.
Tysiąc Judaszy nigdy mnie nie zatrzyma.
Proce i strzały zawiodły i wyśmiewają mnie.
Ale nie mylę się, a ja ofiaruję wszystko, bo znam drogę od początku....
Celownik zawsze mnie prześladuje, a potem przerywa konar.
Bezsilni i słabi, podlegli decyzją innych i ich
potrzeb. Ale kto mówi co jest słuszne? Chronienie duszy czy ratowanie życia?
Czy to plaga czy dar - możliwość tworzenia w sposób Bogów?
Jesteśmy instynktownymi artystami. Atlas miał nic, co my mamy.
Kiedy pół rasy dźwiga ciężar egzystencji i społeczeństwa
omijają większość wydarzeń, reputacja krzyczy, aby dostosować i wypędzić wszystko co odbiega od normy.
Jedyny sposób, aby uwierzyć w twe kłamstwa to rozprzestrzenieni ich długo i szeroko.
Stworzenie jak nieograniczony wszechświat... ale są granice określające kształt. Obudź się.
Pamiętaj koszmary dzieląc ich na podstawie odzyskiwania świadomości.
Zatopiony naród wkrótce się zepsuje, więc machaj swoimi flagami na zachód!
Równość nigdy nie zostanie osiągnięta kiedy będziemy obwiniać Ewę za grzech, który zyskaliśmy.
Wojownik do końca - ale sympatia tylko kopnęła, w raz już nie żyła.
Ofiara z życia, albo raczej wymiana.
Szkoda, żal i smutek zamieniły się w nadzieje, ale nawet wtedy nowo narodzony wiatr jest martwy.
Czarny - biały, źle - dobrze. Po prostu hipokryzja
Od kiedy wypadek jest odpowiedzialnością?
Jeśli grasz Boga raz, ja mogę go zagrać dwukrotnie.
Daj mi zdecydować, a będę manipulować walką.
Materializm teraz ustępuje.
Tradycja istnieje kiedy nikt nie ma odwagi, by coś zmienić.
Ktoś zapytał mnie jaką różnice może zrobić Jedyny jednego dnia.
Nasza generacja nie przeżyje, ale wpływy na pewno...
To, upokorzenie skał kiedy my ich świadkowie nadal żyjemy, co zostawiamy dla innych, jak natura daje tak bezinteresownie.
Więc szacunku dla naszej prawdziwej matki i przyjmij swoją rangę wśród drzew,
Co jeśli? Powinnam mieć... Celownik zawsze mnie prześladuje.
Tysiąc Judaszy nigdy mnie nie zatrzyma.
Proce i strzały zawiodły i wyśmiewają mnie.
Ale nie mylę się, a ja ofiaruję wszystko, bo znam drogę od początku....
Celownik zawsze mnie prześladuje, a potem przerywa konar.
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Alissa White - Gluz Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka (producent): |
The Agonist |
| Rok wydania: |
2009 |
| Wykonanie oryginalne: |
The Agonist |
| Płyty: |
Lullabies for the Dormant Mind |
Komentarze (0):