TIK - Для мами

Ukryje się zmęczone słońce za czarne góry.
Wyjdzie księżyc i gwiazdy rozsypią się jak z wora.
Zasypią gaje i lasy i słowiki gdzieś śpiewają.
Zasypia zmęczony dzień, sen staje u progu.
W błogim odpoczynku cicho przychodzi wieczór.
Wzeszedł księżyc i noc zawitała na podwórko.
Pomiędzy spotkaniami i rozłąkami,
Ty już cieszysz się wnukami
I po prostu dlaczego jak dziecko wierzysz w sny?

Refren:
Wybacz mi komu poświęcone są piosenki,
Ja je śpiewam znowu i znowu.
Wybacz mi, że ja przychodzę tylko we snach,
a Ty śpiewasz cichą kołysankę.

Między trwogami w poszukiwaniu szczęścia upływały godziny.
Dzień za dniem upłynęły lata, czas jak rzeka.
Ale jakby życie się nie ułożyło, to my zawsze wracaliśmy się
na święty i gościnny ojczysty próg.

Refren:
Wybacz mi komu poświęcone są piosenki,
Ja je śpiewam znowu i znowu.
Wybacz mi, że ja przychodzę tylko we snach,
a Ty śpiewasz cichą kołysankę.
Wybacz jedną tą piosenkę troszkę smutną.
Lata stale upływają.
Wybacz jedno pierwszą siwiznę
która pokryła Twoją głowę.