Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Van Der Graaf Generator
Popularne teksty
19. DGE - Bonanza
Van Der Graaf Generator - The Undercover Man
The Undercover Man
Tekst dodał(a): malyfilo
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): rotkiw54
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): frodo67
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Here at the glass -
all the usual problems, all the habitual farce.
You ask, in uncertain voice,
what you should do,
as if there were a choice but to carry on
miming the song
and hope that it all works out right.
Tonight it all seems so strange -
my spirit feels rigid, my body deranged;
still that's only from one point of view
and we can't have illusion between me and you,
my constant friend, ever close at hand -
you and the undercover man.
I reflect:
'It's very strange to be going through this change
with no idea of what it's all been about
except in the context of time....'
Oh, but I shirk it, I've half a mind not to work it all out.
Is this madness just the recurring wave of total emotion,
or a hide for the undercover man,
or a litany - all the signs are there of fervent devotion -
or the cracking of the dam?
It's cracked; smashed and bursting over you,
there was no reason to expect such disaster.
Now, panicking, you burst for air,
drowning, you know you care
for nothing and no-one but yourself
and would deny even this hand
which stretches out towards you to help.
But would I leave you in this moment of your trial?
Is it my fault that I'm here to see you crying?
These phantom figures all around you should have told you,
you should have found out by now,
if you hadn't gone and tried to do it all by yourself.
Even now we are not lost:
if you look out at the night
you'll see the colours and the lights
seem to say people are not far away,
at least in distance,
and it's only our own dumb resistance
that's making us stay.
When the madness comes
let it flood on down and over me sweetly,
let it drown the parts of me weak and blessed and damned,
let it slake my life, let it take my soul and living completely,
let it be who I am.
There may not be time for us all to run in tandem together -
the horizon calls with its parallel lines.
It may not be right for you to have and hold in one way forever
and yet you still have time,
you still have time.
all the usual problems, all the habitual farce.
You ask, in uncertain voice,
what you should do,
as if there were a choice but to carry on
miming the song
and hope that it all works out right.
Tonight it all seems so strange -
my spirit feels rigid, my body deranged;
still that's only from one point of view
and we can't have illusion between me and you,
my constant friend, ever close at hand -
you and the undercover man.
I reflect:
'It's very strange to be going through this change
with no idea of what it's all been about
except in the context of time....'
Oh, but I shirk it, I've half a mind not to work it all out.
Is this madness just the recurring wave of total emotion,
or a hide for the undercover man,
or a litany - all the signs are there of fervent devotion -
or the cracking of the dam?
It's cracked; smashed and bursting over you,
there was no reason to expect such disaster.
Now, panicking, you burst for air,
drowning, you know you care
for nothing and no-one but yourself
and would deny even this hand
which stretches out towards you to help.
But would I leave you in this moment of your trial?
Is it my fault that I'm here to see you crying?
These phantom figures all around you should have told you,
you should have found out by now,
if you hadn't gone and tried to do it all by yourself.
Even now we are not lost:
if you look out at the night
you'll see the colours and the lights
seem to say people are not far away,
at least in distance,
and it's only our own dumb resistance
that's making us stay.
When the madness comes
let it flood on down and over me sweetly,
let it drown the parts of me weak and blessed and damned,
let it slake my life, let it take my soul and living completely,
let it be who I am.
There may not be time for us all to run in tandem together -
the horizon calls with its parallel lines.
It may not be right for you to have and hold in one way forever
and yet you still have time,
you still have time.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieTutaj przy szkle -
wszystkie zwyczajne problemy, cała ta farsa
Pytasz, niepewnym głosem
co powinieneś zrobić,
jak gdyby był jakiś wybór poza dalszy trwaniem
naśladując piosenkę
i liczeniem że wszystko dobrze się ułoży.
Tej nocy, to wszystko wydaje się takie dziwne -
mój duch zdaje się zesztywniały, me ciało obłąkane;
lecz to wszystko tylko z jednego punktu widzenia,
a nie może być iluzji między mną i tobą
mój stały przyjacielu, ciągle pod ręką -
Ty i Tajny Agent
(ciężko powiedzieć co Hammill ma na myśli poprzez 'Undercover man',
nie tłumaczy się też to zbyt ładnie na język polski).
Myślę:
'To bardzo dziwne, przechodzić tą przemianę
nie mając pojęcia o czym to wszystko było
chyba że w kontekście czasu...'
Och, ależ wymiguję się od tego, nie chce mi się tego wszystkiego rozpracowywać.
Czy to szaleństwo to jedynie nawracająca fala pełnych uczuć,
albo schronienie dla Tajnego Agenta.
albo litania - są wszystkie znaki żarliwego oddania -
albo pękanie tamy?
Jest popękana; rozbita i rozlewa się nad tobą,
nie było powodu żeby spodziewać się takiej katastrofy.
Teraz, panikujesz, wyrywasz się by złapać powietrza,
toniesz, wiesz że nie obchodzi cię
nic i nikt poza tobą samym
i odmówiłbyś nawet tej dłoni
która wyciąga się do ciebie w pomocy.
Ale czy zostawiłbym Cię w tym momencie twojej próby?
Czy to moja wina że jestem tutaj oglądać jak płaczesz?
Te upiorne postaci wszędzie dookoła powinny były Ci powiedzieć,
powinieneś był już się dowiedzieć
gdybyś tylko nie próbował zrobić tego wszystkiego samemu.
Nawet teraz nie jesteśmy zgubieni:
jeśli wyglądniesz na noc
ujrzysz jak kolory i światła
zdają się wskazywać, że ludzie nie są daleko,
przynajmniej jeśli chodzi o dystans
i jedynie nasz własny głupi opór
nas powstrzymuje
Kiedy nadejdzie szaleństwo
niech mnie słodko zaleje,
niech utopi części me słabe, błogosławione i potępione,
niech ukoi moje życie, niech weźmie mą duszę i życie w całości
niech będzie tym kim jestem.
Może nie być czasu byśmy wszyscy wspólnie biegli w tandemie -
horyzont woła swoimi równoległymi liniami.
Może nie być dobrze żebyś ciągle trzymał się jednego sposobu
a mimo to masz nadal czas,
masz nadal czas.
wszystkie zwyczajne problemy, cała ta farsa
Pytasz, niepewnym głosem
co powinieneś zrobić,
jak gdyby był jakiś wybór poza dalszy trwaniem
naśladując piosenkę
i liczeniem że wszystko dobrze się ułoży.
Tej nocy, to wszystko wydaje się takie dziwne -
mój duch zdaje się zesztywniały, me ciało obłąkane;
lecz to wszystko tylko z jednego punktu widzenia,
a nie może być iluzji między mną i tobą
mój stały przyjacielu, ciągle pod ręką -
Ty i Tajny Agent
(ciężko powiedzieć co Hammill ma na myśli poprzez 'Undercover man',
nie tłumaczy się też to zbyt ładnie na język polski).
Myślę:
'To bardzo dziwne, przechodzić tą przemianę
nie mając pojęcia o czym to wszystko było
chyba że w kontekście czasu...'
Och, ależ wymiguję się od tego, nie chce mi się tego wszystkiego rozpracowywać.
Czy to szaleństwo to jedynie nawracająca fala pełnych uczuć,
albo schronienie dla Tajnego Agenta.
albo litania - są wszystkie znaki żarliwego oddania -
albo pękanie tamy?
Jest popękana; rozbita i rozlewa się nad tobą,
nie było powodu żeby spodziewać się takiej katastrofy.
Teraz, panikujesz, wyrywasz się by złapać powietrza,
toniesz, wiesz że nie obchodzi cię
nic i nikt poza tobą samym
i odmówiłbyś nawet tej dłoni
która wyciąga się do ciebie w pomocy.
Ale czy zostawiłbym Cię w tym momencie twojej próby?
Czy to moja wina że jestem tutaj oglądać jak płaczesz?
Te upiorne postaci wszędzie dookoła powinny były Ci powiedzieć,
powinieneś był już się dowiedzieć
gdybyś tylko nie próbował zrobić tego wszystkiego samemu.
Nawet teraz nie jesteśmy zgubieni:
jeśli wyglądniesz na noc
ujrzysz jak kolory i światła
zdają się wskazywać, że ludzie nie są daleko,
przynajmniej jeśli chodzi o dystans
i jedynie nasz własny głupi opór
nas powstrzymuje
Kiedy nadejdzie szaleństwo
niech mnie słodko zaleje,
niech utopi części me słabe, błogosławione i potępione,
niech ukoi moje życie, niech weźmie mą duszę i życie w całości
niech będzie tym kim jestem.
Może nie być czasu byśmy wszyscy wspólnie biegli w tandemie -
horyzont woła swoimi równoległymi liniami.
Może nie być dobrze żebyś ciągle trzymał się jednego sposobu
a mimo to masz nadal czas,
masz nadal czas.
Historia edycji tłumaczenia
| Płyty: |
Godbluff (LP, 1975) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):