Wojciech Skowroński - Rzuciłbym to wszystko

Rzuciłbym to wszystko, rzuciłbym od razu,
Osiadłbym jesienią w Kutnie lub Sieradzu.

W Kutnie lub Sieradzu, Rawie lub Łęczycy,
W parterowym domku, przy cichej ulicy.

Pogadałbym z tobą przy szklaneczce wina:
„No i cóż, kochana? Cóż, moja jedyna?

Żal ci zabaw, gwaru, tęskno do stolicy,
Nudzisz się tu pewnie w Kutnie lub Łęczycy?”.

Łał!

Nic byś nie odrzekła, nic, moja kochana,
Słuchałabyś wichru w kominie do rana…

I dumała długo w lęku i tęsknicy:
„Czego on tu szuka w Kutnie lub Łęczycy?”.

„Czego on tu szuka?”.