Teksty piosenek > Z > ZAZ > J'arrive pas
2 549 240 tekstów, 31 799 poszukiwanych i 850 oczekujących

ZAZ - J'arrive pas

J'arrive pas

J'arrive pas

Tekst dodał(a): maladroite Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): SanPelegrino Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): darek1963 Edytuj teledysk

Tekst piosenki:

J'arrive pas à faire autrement que de me fondre dedans
Et de tout ressentir, subtil, des gestes sincères en colère
Qui sommeillent et qui veillent
L'odeur sensible des êtres hostiles, l'aigreur des gens me gêne.

Je n'arrive pas à faire semblant d'être vraie
Quand des pensées austères me transpercent le cœur,
Me glacent, laissent place à la stupeur, à la pauvreté du sentiment,
Me volent l'envie d'offrir ma joie, me donnent l'effroi,
D'un vide sans quoi l'éclat s'en va ....

J'essaie de ne pleurer le monde qui me semble assassin,
Le monde et son égo qui se charme de mensonges,
J'essaie de me convaincre et d'espérer que le monde change,
Que nos esprits conditionnés se réveillent et se risquent à l'exode,
L'exode de nos inerties vers des actions palpables,
Que chaque maillon compte et s'en sente responsable.
De ce monde de beauté qui péri sous nos yeux,
De ces enfants sans pain et ces autres qui s'empiffrent,
De ces gens au pouvoir qui laissent crever la terre,
Qui l'ont rendue malade et qui meurtri nos chaires.
Consommation malsaine, tous ces besoins qu'on crée,
Et ce drame qui se joue chaque jour sous notre nez.
Urgence d'un temps amoindri par des discours bidons,
Qu'on acquiesce d'un geste d'épaule comme de gentils moutons.

J'arrive pas à faire autrement que de me fondre dedans
Et de tout ressentir, subtil, des gestes sincères en colère,
Qui sommeillent et qui veillent.
L'odeur sensible des êtres hostiles, l'aigreur des gens me gêne.

Je n'arrive pas à faire semblant d'etre vraie,
Quand des pensées austères me transpercent le cœur,
Me glacent, laissent place à la stupeur, à la pauvreté du sentiment,
Me volent l'envie d'offrir ma joie, me donnent l'effroi,
D'un vide sans quoi l'éclat s'en va ...

Je n'dois pas leur donner de pouvoir,
Laisser glisser sur moi leur perfide blasfème,
S'ils me touchent c'est que j'ai cessé d'y croire,
Que je m'estime encore bien moins que leur poison qu'ils sèment.
Prendre soin, cultiver mon jardin d'espérance,
Arroser de mon âme et semer à outrance
Tout l'amour que j'innonde de mes pluies d'innocence,
Et c'est ce dont je parle quand je dis "les maillons".

J'arrive pas à faire autrement que de me fondre dedans.

 

Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu

Tłumaczenie :

Pokaż tłumaczenie
Nie udaje mi się zrobić inaczej jak tylko schować się we własnym wnętrzu, wraz z wszystkimi odczuciami, szczerymi
odruchami gniewu na tych co śpią i tych co czuwają
Którzy nie widzą wrogich ludzi, którzy nas krępują.

Nie udaje mi się być prawdziwą
Kiedy bolesne myśli przeszywają moje serce
Mrożą mnie, stawiają w zdumieniu, z ubóstwem uczuć
Kradną ochotę na ofiarowanie radości, przynoszą trwogę
Pustkę, która nie daje nadziei...

Próbuję nie płakać nad światem, który zdaje się być mordercą
Świat i jego egoizm, który czaruje kłamstwami
Próbuję uwierzyć i mam nadzieję, że świat się zmienia
Że nasze dusze obudzą się i zaryzykują exodus.
Ucieczkę przed stagnacją w stronę aktywności
W której liczy się każdy człowiek i każdy czuje się odpowiedzialny za nasz świat.
Za ten piękny świat, który ginie na naszych oczach
Za te dzieci głodujące i te przejedzone
Za ludzi u władzy, którzy zostawiają krwawiącą ziemię
Którzy powodują choroby i niszczą nasze ciała.
Nadmierna konsumpcja, wymyślone potrzeby
I ten dramat, który rozgrywa się codziennie przed naszym nosem.
Ciągłe okłamywanie nas oszukańczymi słowami
Którym wierzymy ze wzruszeniem ramion, jak naiwne owieczki.

Nie udaje mi się zrobić inaczej jak tylko schować się we własnym wnętrzu, wraz z wszystkimi odczuciami, szczerymi
odruchami gniewu na tych co śpią i tych co czuwają
Którzy nie widzą wrogich ludzi, którzy nas krępują.

Nie udaje mi się być prawdziwą
Kiedy bolesne myśli przeszywają moje serce
Mrożą mnie, stawiają w zdumieniu, z ubóstwem uczuć
Kradną ochotę na ofiarowanie radości, przynoszą trwogę
Pustkę, która nie daje nadziei...

Nie muszę oddawać im władzę
Pozwolić na perfidne bluźnierstwa
Jeśli mnie dotknęły i zabiły we mnie myśli
Muszę ocenić jeszcze raz truciznę w nich zawartą
Obronić siebie, kultywować mój ogród nadziei
Podlewać moją duszę i rozsiewać dobro do przesady
Oddać całą miłość do świata opłakiwanego niewinnymi łzami
O tym do was mówię, kiedy mówię "że każdy jest oczkiem w łańcuchu". Oczkiem, które może zdecydować o zmianie.

Historia edycji tłumaczenia

Autor:

(brak)

Edytuj metrykę

Komentarze (1):

danaa1 1.08.2024, 09:34
(0)
super piosenka

tekstowo.pl
2 549 240 tekstów, 31 799 poszukiwanych i 850 oczekujących

Największy serwis z tekstami piosenek w Polsce. Każdy może znaleźć u nas teksty piosenek, teledyski oraz tłumaczenia swoich ulubionych utworów.
Zachęcamy wszystkich użytkowników do dodawania nowych tekstów, tłumaczeń i teledysków!


Reklama | Kontakt | FAQ | Polityka prywatności | Ustawienia prywatności