2sty - We dwoje

Siedem pięć kilo wagi, pytają skąd ta ksywa
No bywa, widocznie ktoś was tu wykiwał. Kto?
Bez wskazywania palcem i wyciągania blach
Jak nie ja, to kto? Jak nie Ty, to pewnie ja.
Pierdolę krople na szybach, bo to za mało, by popływać,
Pierdolę czerwony dywan i te Canony na statywach.
No bo dziś mam swoją jazdę i chcę tu znaleźć ten złoty środek,
Jak zrobić coś dobrego bez odkładania rzeczy na potem?
I nie chcę zwrotek, choć wierzę w sny, obcy mi Ily Jack,
Choć wierzę w ludzi, zacząłem, choć muszę dalej biec.
Ty daj mi sens, spakujmy plecak, wypierdolę alko,
Poszukam alternatyw, by tu nie skończyć z siną japą.
Pamiętasz respirator? Chyba to było gdzieś w rodzinie,
Ktoś spłonął, ktoś skończył kurwa gdzieś na melinie.
Choć nie po winie, słyszysz? Spacer po linie to jest.
I jeśli mamy zginąć, to tylko w opcji we dwoje.

I jeśli mamy zginąć, to tylko w opcji we dwoje.
I jeśli mamy zginąć, to tylko w opcji we dwoje.
I jeśli mamy zginąć, to tylko w opcji we dwoje.
I jeśli mamy zginąć, to tylko w opcji we dwoje.

To był szósty dzień jak oglądałem NBA i zarywałem noce,
A praca? Nie miałem, he.
I wstawałem o 16, i znów było ciemno, co,
I unikałem światła, jak nie wiem, Pattison
Tylko dom, cztery ściany, w środku smutek i czekałem na zbawienie,
Żeby ktoś przyszedł – kopnął w dupę, nie.
I siódmy dzień, to nie sen, dzwoni ktoś tam,
I koniec końców wyszło, że to naprawdę spoko opcja,
Więc w poniedziałek, piątek, sobota - żaden hardcore
Wiec przerzucałem pierwszy, drugi, trzecie, czwarty karton,
Z myślą o tym, że może się pojawią kiedyś,
No i kupię sobie je za pół pensji, a nie na kredyt.
O, god damn, przecież to tylko buty,
Dla mnie dreams come on true, w sufitach kawałek duszy.
I potem mnie zwolnili, widzisz, spacer po linie to jest,
I jeśli mamy zginąć, to tylko w opcji we dwoje.

I jeśli mamy zginąć, to tylko w opcji we dwoje.
I jeśli mamy zginąć, to tylko w opcji we dwoje.
I jeśli mamy zginąć, to tylko w opcji we dwoje.
I jeśli mamy zginąć, to tylko w opcji we dwoje.