A.J.K.S. - Krzyk Boli Najglosniej

[I.]
Kiedy brak nadziei pożera życie człowiek tworzy sam dla siebie kraty
Wiem, że tylko przez ten pryzmat mnie widzicie, myślę zatem poprzestańmy na tym
Witają mnie ciepło, dokładnie w każdym domu, który istnieje tylko w głowach
Na schodach pod gołym niebem w mentalnych grobach i gdybyś istniał to Boże prowadź

Przez świat
Który mnie niszczy rok po roku
Chcę wstać
I wierzyć, że spotkam spokój

Potężny kolaż łez i obdartych kolan na każdym etapie życia
Wiem, że na pewno nikogo nie zachwycam, ale chociaż zatrzymałeś się, by spytać?
Dlaczego się śmieją tylko usta, a nie oczy zmęczone tym, że wciąż muszą patrzeć
Czy w smutnych mieszkaniach, czy w miejskim teatrze dawno już straciłem wszelką grację

[REF.]
Tak łatwo krzyczeć jest do mas, ale wiem
Nie wytknę Tobie nic, chociaż tak bardzo chcę
Wypluć ten piach co zabrania mi oddychać, zmiażdżyć ten głaz co nie pozwala spytać
Dlaczego tak bardzo oddalił nas od siebie gniew

[II.]
Nie chodzi mi tutaj wcale o litosc, bo na świecie jest wiele hałasu
I gdybym wierzył w Boga, na niego bym przysiągł, że żałuje tego złego czasu
Można szukać wszędzie winnych, ale ci są bardzo blisko kryją się w refleksie światła
I powiedz, jak mogliśmy upaść tak nisko, dławić się kawałkiem własnego bagna

Tak łatwo krzyczeć jest do mas, ale wiem
Nie wytknę Tobie nic, choć tak bardzo chcę
Wypluć ten piach co zabrania mi oddychać, zmiażdżyć ten głaz co nie pozwala spytać
Dlaczego tak bardzo oddalił nas od siebie gniew

5 sekund zbawienia i 5 sekund strachu
Pojedynek, który toczę na dachu wszystkich światów
A ziemia ukrywa pod drzewami dramaty
Bez rekompensaty ludzie oferują tylko straty

[REF.]
Tak łatwo krzyczeć jest do mas, ale wiem
Nie wytknę Tobie nic, chociaż tak bardzo chcę
Wypluć ten piach co zabrania mi oddychać, zmiażdżyć ten głaz co nie pozwala spytać
Dlaczego tak bardzo oddalił nas od siebie gniew