Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Artur Andrus
Artur Andrus - Przy kościele Santa Croce
Przy kościele Santa Croce
Tekst dodał(a): olcia_197
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): brak
Dodaj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): olcia_197
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Los się plecie jak warkocze
Każdej chwili życia szkoda
Przy kościele Santa Croce
Woda
On w termosie miał Prosecco
Chwycił i wychylił do dna
Za to ona była lekko głodna
Nie da się żyć samą nadzieją
Trzeba i chleba czasami zjeść
A we Florencji leją i leją
Leją i leją i cześć
Turkusową miał koszulę
Poczęstował ją croissantem
Z góry patrzył na nich czule
Dante
Świata pół przejechał za nią
Wieczorami do niej wzdychał
W miejscu, w którym spoczął Anioł Michał
Nie da się żyć samą nadzieją
Trzeba i chleba czasami zjeść
A we Florencji leją i leją
Leją i leją i cześć
Ona skromna i pobożna
A on dusza ateusza
Mówił jej "здесь невозможно кушать" (zdies niewozmożno kuszat)
Jej spódnicę w cyrylice
Podziwiają trendsetterzy
Machiavelli w Bazylice leży
Nie da się żyć samą nadzieją
Trzeba i chleba czasami zjeść
A we Florencji leją i leją
Leją i leją i cześć
W pocałunku czułym trwali
Ta pobożna i ateusz
W miejscu, w który leży Galileusz
To poeta i śpiewaczka
Ona śpiewa za garść monet
O Florenckich polewaczkach sonet
Nie da się żyć samą nadzieją
Trzeba i chleba czasami zjeść
A we Florencji leją i leją
Leją i leją i razem!
Nie da się żyć samą nadzieją
Trzeba i chleba czasami zjeść
A we Florencji leją i leją
Leją i leją i wszyscy!
Nie da się żyć samą nadzieją
Trzeba i chleba czasami zjeść
A we Florencji leją i leją
Leją i leją i kocham was!
Każdej chwili życia szkoda
Przy kościele Santa Croce
Woda
On w termosie miał Prosecco
Chwycił i wychylił do dna
Za to ona była lekko głodna
Nie da się żyć samą nadzieją
Trzeba i chleba czasami zjeść
A we Florencji leją i leją
Leją i leją i cześć
Turkusową miał koszulę
Poczęstował ją croissantem
Z góry patrzył na nich czule
Dante
Świata pół przejechał za nią
Wieczorami do niej wzdychał
W miejscu, w którym spoczął Anioł Michał
Nie da się żyć samą nadzieją
Trzeba i chleba czasami zjeść
A we Florencji leją i leją
Leją i leją i cześć
Ona skromna i pobożna
A on dusza ateusza
Mówił jej "здесь невозможно кушать" (zdies niewozmożno kuszat)
Jej spódnicę w cyrylice
Podziwiają trendsetterzy
Machiavelli w Bazylice leży
Nie da się żyć samą nadzieją
Trzeba i chleba czasami zjeść
A we Florencji leją i leją
Leją i leją i cześć
W pocałunku czułym trwali
Ta pobożna i ateusz
W miejscu, w który leży Galileusz
To poeta i śpiewaczka
Ona śpiewa za garść monet
O Florenckich polewaczkach sonet
Nie da się żyć samą nadzieją
Trzeba i chleba czasami zjeść
A we Florencji leją i leją
Leją i leją i razem!
Nie da się żyć samą nadzieją
Trzeba i chleba czasami zjeść
A we Florencji leją i leją
Leją i leją i wszyscy!
Nie da się żyć samą nadzieją
Trzeba i chleba czasami zjeść
A we Florencji leją i leją
Leją i leją i kocham was!
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
| Tekst: |
Artur Andrus Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka (producent): |
Łukasz Borowiecki |
| Wykonanie oryginalne: |
Artur Andrus |
| Płyty: |
Sokratesa 18 (CD, 2018) |
| Ciekawostki: |
Utwór premierowo (w nieco zmienionej wersji) został wykonany przez Jacka Bończyka w audycji "Akademia Rozrywki" w PR3 |
Komentarze (0):