Arytmia - Życie

Wstaje rano znów mętlik w głowie
Popijam kawę codzienność męczy mnie
Wszystko jak zwykle jest takie same
Ale ja przecież tak niewiele wiem

Czy świat już tak skonstruowany jest
że wszystko na złość i wkurza mnie
To w końcu musi skończyć się
To w końcu musi skończyć się

Życie kręci się wkoło mnie
Pragnę poznać więcej niż wiem
Chcę wierzyć że świat wieczny jest
Na lepsze zmienia się
Chcę widzieć że życie ma sens
Upojną noc wchłaniać jak sen
Oddychać i czuć każdy dzień
Niczym na wietrze ptak
Uciekać od zmartwień i łez
By nigdy już nie biec jak pies
Zapomnieć o bólu i mieć już zawsze to co chcę

Nadchodzi wieczór rozmyśleń czas
Ubieram buty i idę w świat
Nie liczy się nic nie liczy strach
Bo noc moim kompanem jest jak brat
Uchylam czoła nad blaskiem gwiazd
Biegnę przed siebie muzyką miast
Natchniona dźwiękiem podążam w dal
Zamykam oczy czuję błogi stan

Życie kręci się wkoło mnie
Pragnę poznać więcej niż wiem
Chcę wierzyć że świat wieczny jest
Na lepsze zmienia się
Chcę widzieć że życie ma sens
Upojną noc wchłaniać jak sen
Oddychać i czuć każdy dzień
Niczym na wietrze ptak