Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Audrey Hepburn
Audrey Hepburn - You Did It
You Did It
Tekst dodał(a): bernadeta48
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Marchewka007
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): bernadeta48
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Pickering: Tonight, old man, you did it!
You did it! You did it! You said that you would do it,
And indeed you did. I thought that you would rue it;
I doubted you'd do it. But now I must admit it
That succeed you did. You should get a medal
Or be even made a knight.
Henry: It was nothing.
Really nothing.
Pickering: All alone you hurdled
Every obstacle in sight.
Henry: Now, wait! Now, wait!
Give credit where it's due, A lot of the glory goes to you.
Pickering: But you're the one who did it,
Who did it, who did it! As sturdy as Gibraltar,
Not a second did you falter. There's no doubt about it,
You did it!
I must have aged a year tonight.
At times I thought I'd die of fright.
Never was there a momentary lull
Henry: Shortly after we came in I saw at once we'd easily win;
And after that I found it deadly dull.
Pickering: You should have heard the ooh's and ah's;
Every one wondering who she was.
Henry:
You'd think they'd never seen a lady before.
Pickering: And when the Prince of Transylvania
Asked to meet her,
And gave his arm to lead her to the floor...! I said to him:
You did it! You did it! You did it!
They thought she was ecstatic
And so damned aristocratic,
And they never knew
That you did it!
Henry: Thank Heavens for Zoltan Karparthy.
If it hadn't been for him I would have died of boredom.
Mrs. Pearce: Karparthy? That dreadful Hungarian?
Was he there?
Henry: Yes.He was there, all right. And up to his old tricks.
That blackguard who uses the science of speech
More to blackmail and swindle than teach;
He made it the devilish business of his
"To find out who this Miss Doolittle is."
Every time we looked around
There he was, that hairy hound From Budapest.
Never leaving us alone, Never have I ever known
A ruder pest
Finally I decided it was foolish
Not to let him have his chance with her.
So I stepped aside and let him dance with her.
Oozing charm from every pore
He oiled his way around the floor.
Every trick that he could play,
He used to strip her mask away.
And when at last the dance was done,
He glowed as if he knew he'd won!
And with a voice too eager,
And a smile too broad, He announced to the hostess
That she was a fraud!
Mrs. Pearce: No!
Henry: Ja wohl!
"Her English is too good", he said,
"That clearly indicates that she is foreign.
Whereas others are instructed in their native language
English people aren't.
And although she may have studied with an expert
Dilectician and grammarian
I can tell that she was born Hungarian!
Not only Hungarian, but of royal blood,
she is a princess!"
"Her blood", he said, "is bluer than the Danube is or ever was
Royalty is absolutely written on her face
She thought that I was taken in, but actually I never was
How could she deceive another member of her race?"
"I know each language on the map" said he, "and she's Hungarian as the first Hungarian rhapsody"
Servants: Congratulations,
Professor Higgins, For your glorious victory!
Congratulations, Professor Higgins!
You'll be mentioned in history!
Rest of Servants (Simultaneously):
Congratulations, Professor Higgins!
For your glorious Victory! Congratulations,
Professor Higgins! Sing hail and hallelujah!
Ev'ry bit of credit For it all belongs to you!
Footman (Simultaneously with Rest of Servants):
This evening, sir, you did it! You did it! You did it!
You said that you would do it And indeed you did.
This evening, sir, you did it! You did it! You did it!
We know that we have said it,
But-you did it and the credit
For it all belongs to you!
You did it! You did it! You said that you would do it,
And indeed you did. I thought that you would rue it;
I doubted you'd do it. But now I must admit it
That succeed you did. You should get a medal
Or be even made a knight.
Henry: It was nothing.
Really nothing.
Pickering: All alone you hurdled
Every obstacle in sight.
Henry: Now, wait! Now, wait!
Give credit where it's due, A lot of the glory goes to you.
Pickering: But you're the one who did it,
Who did it, who did it! As sturdy as Gibraltar,
Not a second did you falter. There's no doubt about it,
You did it!
I must have aged a year tonight.
At times I thought I'd die of fright.
Never was there a momentary lull
Henry: Shortly after we came in I saw at once we'd easily win;
And after that I found it deadly dull.
Pickering: You should have heard the ooh's and ah's;
Every one wondering who she was.
Henry:
You'd think they'd never seen a lady before.
Pickering: And when the Prince of Transylvania
Asked to meet her,
And gave his arm to lead her to the floor...! I said to him:
You did it! You did it! You did it!
They thought she was ecstatic
And so damned aristocratic,
And they never knew
That you did it!
Henry: Thank Heavens for Zoltan Karparthy.
If it hadn't been for him I would have died of boredom.
Mrs. Pearce: Karparthy? That dreadful Hungarian?
Was he there?
Henry: Yes.He was there, all right. And up to his old tricks.
That blackguard who uses the science of speech
More to blackmail and swindle than teach;
He made it the devilish business of his
"To find out who this Miss Doolittle is."
Every time we looked around
There he was, that hairy hound From Budapest.
Never leaving us alone, Never have I ever known
A ruder pest
Finally I decided it was foolish
Not to let him have his chance with her.
So I stepped aside and let him dance with her.
Oozing charm from every pore
He oiled his way around the floor.
Every trick that he could play,
He used to strip her mask away.
And when at last the dance was done,
He glowed as if he knew he'd won!
And with a voice too eager,
And a smile too broad, He announced to the hostess
That she was a fraud!
Mrs. Pearce: No!
Henry: Ja wohl!
"Her English is too good", he said,
"That clearly indicates that she is foreign.
Whereas others are instructed in their native language
English people aren't.
And although she may have studied with an expert
Dilectician and grammarian
I can tell that she was born Hungarian!
Not only Hungarian, but of royal blood,
she is a princess!"
"Her blood", he said, "is bluer than the Danube is or ever was
Royalty is absolutely written on her face
She thought that I was taken in, but actually I never was
How could she deceive another member of her race?"
"I know each language on the map" said he, "and she's Hungarian as the first Hungarian rhapsody"
Servants: Congratulations,
Professor Higgins, For your glorious victory!
Congratulations, Professor Higgins!
You'll be mentioned in history!
Rest of Servants (Simultaneously):
Congratulations, Professor Higgins!
For your glorious Victory! Congratulations,
Professor Higgins! Sing hail and hallelujah!
Ev'ry bit of credit For it all belongs to you!
Footman (Simultaneously with Rest of Servants):
This evening, sir, you did it! You did it! You did it!
You said that you would do it And indeed you did.
This evening, sir, you did it! You did it! You did it!
We know that we have said it,
But-you did it and the credit
For it all belongs to you!
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczeniePickering:
Tej nocy, staruszku, dokonałeś tego!
Dokonałeś! Dokonałeś!
Powiedziałeś, że tego dokonasz
I, w rzeczy samej, dokonałeś!
Myślałem, że będziesz tego żałować,
Wątpiłem, że ta sztuka ci się uda.
Ale teraz muszę przyznać,
że pomyślnie wyczynu dokonałeś.
Powinni odznaczyć cię medalem
Albo nawet pasować na rycerza!
Henry:
To była bułka z masłem. Naprawdę, bułka z masłem.
Pickering:
Zupełnie sam pokonałeś każdą przeszkodę,
która stanęła ci na drodze!
Henry:
Momencik! Momencik!
Umówmy się, część chwały należy się tobie!
Pickering:
Ale to ty tego dokonałeś! Ty tego dokonałeś!
Ty tego dokonałeś!
Byłeś silny niczym Gibraltar,
ani na chwilę się nie poddałeś.
Bez wątpienia dokonałeś tego!
Musiałem się tam postarzeć o rok!
Chwilami myślałem, że padnę ze strachu!
Ani przez moment nie odetchnąłem!
Henry:
Już w chwili, w której się tam zjawiliśmy,
myślałem, że wygraną mamy w kieszeni;
A potem znalazłem tego strasznego nudziarza!
Pickering:
Szkoda, że nie słyszeliście tych zachwytów!
Wszyscy się zastanawiali kim ona jest!
Henry:
Pomyślałby jeszcze kto, że nigdy damy nie widzieli!
Pickering:
A później, kiedy Książę Transylwanii
poprosił o rozmowę z nią i powiódł ją na parkiet...!
Powiedziałem mu [Higginsowi]:
"Dokonałeś tego! Dokonałeś tego! Dokonałeś tego!"
Wprawiła ich wszystkich w zachwyt!
Mają ją za prawdziwą damę z wyższych sfer!
I ani przez chwilę nie pomyślą, że to twoja sprawka!
Henry:
Niebiosom dziękować za Zoltana Karpathy'ego.
Bez niego umarłbym z nudów.
Bardzo dobrze, że tam był.
I że próbował tych swoich starych sztuczek.
Pani Pearce:
Karpathy? Ten paskudny Węgier?
Był tam?
Henry:
Owszem.
Ten łajdak, który wykorzystuje naukę mowy...
Więcej szantażuje i wyłudza niż uczy!
Obrał sobie za swój piekielny cel
"Odkryć kim Panna Doolittle jest".
Ten zapchlony kundel z Budapesztu
Był wszędzie gdzie się rozglądaliśmy!
Ani na moment nie zostawił nas w spokoju.
W życiu nie słyszałem o większym szkodniku!
W końcu doszedłem do wniosku, że
Byłbym głupcem, nie dając mu szansy rozgryzienia jej.
Więc osunąłem się w cień i pozwoliłem mu z nią zatańczyć.
Urok sączył się z niego całego i skapywał pięknie na parkiet.
Użył każdej sztuczki, która mogłaby zadziałać,
By odkryć jej tożsamość.
A kiedy ostatni taniec dobiegł końca
Rozpromienił się, jak gdyby sądził, że wygrał!
I pewnym siebie głosem
Oraz z dziwnie szerokim uśmiechem,
Oznajmił pani domu,
Że dziewczyna jest oszustką!
Pani Pearce:
Nie!
Henry:
A jednak!
Stwierdził, że jej angielski jest zbyt wyraźny,
Co jasno wskazuje na to,
Iż dziewczyna stąd nie pochodzi.
Bo podczas, gdy inne narody szkolą swój język,
Anglicy tego nie czynią.
Uznał również, iż mogła się ona uczyć u znawcy
Dialektu i gramatyki i stąd też wnioskuje,
Że dziewczyna z Węgier pochodzi.
Ale nie jest zwykłą Węgierką!
W jej żyłach płynie królewska krew,
Jest księżniczką!
"Jej krew" - rzekł - "jest bardziej błękitna niż Dunaj kiedykolwiek był.
Królewskość ma wypisaną na twarzy, zdecydowanie.
Myślała, że się nabrałem, ale gdzie tam!
Jakże zdołałaby oszukać człowieka tego samego pochodzenia?"
"Znam każdy język na ziemi - oznajmił - "i ona jest Węgierką, to pewne!"
Służba:
Gratulujemy, Profesorze Higginsie,
Pańskiego oszołamiającego zwycięstwa!
Gratulujemy, Profesorze Higginsie,
Zapisze się pan w kartach historii!
Reszta służby:
Gratulujemy, Profesorze Higginsie,
Pańskiego oszołamiającego zwycięstwa!
Gratulujemy, Profesorze Higginsie!
Jesteśmy pełni podziwu!
Należy się panu uznanie!
Lokaj:
Tego wieczora, proszę pana, dokonał pan tego!
Dokonał pan tego! Dokonał pan tego!
Powiedział pan, że tego dokona
I, w rzeczy samej, dokonał pan tego!
Tego wieczora, proszę pana, dokonał pan tego!
Dokonał pan tego! Dokonał pan tego!
Wiemy, że się powtarzamy,
Lecz! Dokonał pan tego
I należy się panu uznanie!
Tej nocy, staruszku, dokonałeś tego!
Dokonałeś! Dokonałeś!
Powiedziałeś, że tego dokonasz
I, w rzeczy samej, dokonałeś!
Myślałem, że będziesz tego żałować,
Wątpiłem, że ta sztuka ci się uda.
Ale teraz muszę przyznać,
że pomyślnie wyczynu dokonałeś.
Powinni odznaczyć cię medalem
Albo nawet pasować na rycerza!
Henry:
To była bułka z masłem. Naprawdę, bułka z masłem.
Pickering:
Zupełnie sam pokonałeś każdą przeszkodę,
która stanęła ci na drodze!
Henry:
Momencik! Momencik!
Umówmy się, część chwały należy się tobie!
Pickering:
Ale to ty tego dokonałeś! Ty tego dokonałeś!
Ty tego dokonałeś!
Byłeś silny niczym Gibraltar,
ani na chwilę się nie poddałeś.
Bez wątpienia dokonałeś tego!
Musiałem się tam postarzeć o rok!
Chwilami myślałem, że padnę ze strachu!
Ani przez moment nie odetchnąłem!
Henry:
Już w chwili, w której się tam zjawiliśmy,
myślałem, że wygraną mamy w kieszeni;
A potem znalazłem tego strasznego nudziarza!
Pickering:
Szkoda, że nie słyszeliście tych zachwytów!
Wszyscy się zastanawiali kim ona jest!
Henry:
Pomyślałby jeszcze kto, że nigdy damy nie widzieli!
Pickering:
A później, kiedy Książę Transylwanii
poprosił o rozmowę z nią i powiódł ją na parkiet...!
Powiedziałem mu [Higginsowi]:
"Dokonałeś tego! Dokonałeś tego! Dokonałeś tego!"
Wprawiła ich wszystkich w zachwyt!
Mają ją za prawdziwą damę z wyższych sfer!
I ani przez chwilę nie pomyślą, że to twoja sprawka!
Henry:
Niebiosom dziękować za Zoltana Karpathy'ego.
Bez niego umarłbym z nudów.
Bardzo dobrze, że tam był.
I że próbował tych swoich starych sztuczek.
Pani Pearce:
Karpathy? Ten paskudny Węgier?
Był tam?
Henry:
Owszem.
Ten łajdak, który wykorzystuje naukę mowy...
Więcej szantażuje i wyłudza niż uczy!
Obrał sobie za swój piekielny cel
"Odkryć kim Panna Doolittle jest".
Ten zapchlony kundel z Budapesztu
Był wszędzie gdzie się rozglądaliśmy!
Ani na moment nie zostawił nas w spokoju.
W życiu nie słyszałem o większym szkodniku!
W końcu doszedłem do wniosku, że
Byłbym głupcem, nie dając mu szansy rozgryzienia jej.
Więc osunąłem się w cień i pozwoliłem mu z nią zatańczyć.
Urok sączył się z niego całego i skapywał pięknie na parkiet.
Użył każdej sztuczki, która mogłaby zadziałać,
By odkryć jej tożsamość.
A kiedy ostatni taniec dobiegł końca
Rozpromienił się, jak gdyby sądził, że wygrał!
I pewnym siebie głosem
Oraz z dziwnie szerokim uśmiechem,
Oznajmił pani domu,
Że dziewczyna jest oszustką!
Pani Pearce:
Nie!
Henry:
A jednak!
Stwierdził, że jej angielski jest zbyt wyraźny,
Co jasno wskazuje na to,
Iż dziewczyna stąd nie pochodzi.
Bo podczas, gdy inne narody szkolą swój język,
Anglicy tego nie czynią.
Uznał również, iż mogła się ona uczyć u znawcy
Dialektu i gramatyki i stąd też wnioskuje,
Że dziewczyna z Węgier pochodzi.
Ale nie jest zwykłą Węgierką!
W jej żyłach płynie królewska krew,
Jest księżniczką!
"Jej krew" - rzekł - "jest bardziej błękitna niż Dunaj kiedykolwiek był.
Królewskość ma wypisaną na twarzy, zdecydowanie.
Myślała, że się nabrałem, ale gdzie tam!
Jakże zdołałaby oszukać człowieka tego samego pochodzenia?"
"Znam każdy język na ziemi - oznajmił - "i ona jest Węgierką, to pewne!"
Służba:
Gratulujemy, Profesorze Higginsie,
Pańskiego oszołamiającego zwycięstwa!
Gratulujemy, Profesorze Higginsie,
Zapisze się pan w kartach historii!
Reszta służby:
Gratulujemy, Profesorze Higginsie,
Pańskiego oszołamiającego zwycięstwa!
Gratulujemy, Profesorze Higginsie!
Jesteśmy pełni podziwu!
Należy się panu uznanie!
Lokaj:
Tego wieczora, proszę pana, dokonał pan tego!
Dokonał pan tego! Dokonał pan tego!
Powiedział pan, że tego dokona
I, w rzeczy samej, dokonał pan tego!
Tego wieczora, proszę pana, dokonał pan tego!
Dokonał pan tego! Dokonał pan tego!
Wiemy, że się powtarzamy,
Lecz! Dokonał pan tego
I należy się panu uznanie!
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|---|
| Ścieżka dźwiękowa: |
Komentarze (0):