Bewu - Może

nie wiem znów, kurwa nie wiem,
czy mam szczęście w dłoni czy po nie biegnę
nie wiem nie znam już chyba samego siebie
bo nie ogarniam czy znowu mi czasem nie odjebie,
nie moge odnalezc w tym maratonie siebie,
ciagle tylko bieg bieg za czym ? nie wiem,
powiedz kurwa, naprawde prosze o tak wiele ?
pierdole nie wierze w kosciol z toba na czele,
nie uklekne juz, nie wymiekne, bede biegł,
przed siebie wciaz tu, nie robiac kroków wstecz,
pierdole wszystko, to nie wroci, meczy mnie,
starania na marne, bo pozostał głuchy jęk,
pozostał krzyk, pozostałem ja, a ty gdzie?
Tam gdzie zawisc, pustka, tam gdzie nie ma mnie,
Wściekłość ponownie rozrywa mi leb,
Odejdz, nie wkurwiaj, i tak juz jest ze mna zle.

i znow w glowie tylko jedna odpowiedz,
moze bedzie dobrze, moze sie spierdoli a moze
jeden dzien odmieni calkowicie moja droge, a moze
podlozy noge i znow sie o nia potkne.

Zawsze zły, ciagle zły, kurwa zły !
To wbite w akt urodzenia, to juz we mnie tkwi,
W mojej krwi, agresja, nienawisc i,
Ból do tych dni, ktorych nie ma juz dzis,
Chcialbym isc, ciagle tak w tej zamieci isc,
Tylko droga sie skonczyla a przede mna drzwi,
Straznicy pilnuja, nie chca dac klucza mi,
Co robic, mam ochote w pyl rozjebach ich,
Odpowiedz znasz tylko ty, ciebie nie ma, milcz,
Zaraz nie wytrzymam, zadam rany kłóte im,
A moze na pełnej wjechac przez zamkniete drzwi?
A moze lepiej odejsc, to nie ta droga by nia isc ?
Moze musze wyruszyc, szukac innej bez konca,
Zeby pochlonal mnie wir, a nie stala przeszkoda,
Może muszę przekroczyć ten prog bez zahamowan,
Żeby odkryć piękno i narodzic się od nowa.