Dewiza - Bezimienna

Bezimienna
Zbyt prawdziwa Twoja twarz.
Bezimienna
W pustych sercach budzisz strach. x2

Tajemnicza, nieznajoma, pojawiła się tak nagle,
aniele skrzydła rozłożyły się jak żagle.
Rozpaliłaś moją duszę, dotykałaś ciała,
dzieliłaś ze mną każdy skrawek mego świata.
Jeden oddech i jeden serce wciąż stukało,
Ty, nic więcej mi nie brakowało.
Szkoda tylko, że nie było ze mną Boga,
wtedy gdy skrzyżowała się nam droga.
Trwoga rozkruszała mnie powoli, jak ćpun
bez tygodnia koki. To nie ja,
to moje żywe zwłoki.
W strachu stoją ściany poobijane pięścią
Tak jak i one ręce szybko się nie wyleczą
Bezimienna pluje jadem podsuwając biblijny owoc
Czekał więc aż przyjdzie nocą, ogarnę moc zemsty
znajdę Cię, zabiję miłość, niech zapadnie w wieczny sen
I przysięgam, że to zrobię, zabiję miłość,
niech zapadnie wieczny sen.
Odejdź.

Gdy Tam gdzie Boga nie ma już
Miasto bez miłości stoi
Tam jak z nieba znak
Zjawia się niewinna ona
Jej pełen głos, wrażliwości pełne dłonie
Pragnie tyle dać
W pustych sercach wzniecić płomień.

Błyszczała długo, tak jak gwiazda, która spada,
zniknęła na firmamencie, w oczach świeci nadal.
Oślepiła mnie, ale nie potrafię mrugać,
Chciałbym zasnąć, ale Jezus kazał mi czuwać.
Chcę odpocząć, zgrzeszyć, żyć tak jak wtedy,
Zanim powiesz „kocham” odetnij sobie język,
Bo od tego nie ma przerwy. Bądź zimna albo ciepła,
tym pomiędzy. Do gęby już spłynęła sperma
Przetrwam grę na nerwach, ale serce nie jest maskotką,
Która wchłania łzy, którą czasem możesz dotknąć.
Miałem wolną wolę, teraz ty za sterem
Bezimienna, która mnie nazwała zerem.
Odejdź…

Gdy Boga nie masz,
Miasto bez miłości stoi
Tam jak z nieba znak
Zjawia się niewinna ona
Jej pełen głos, wrażliwości pełne dłonie
Pragnie tyle dać
W pustych sercach wzniecić płomień.

Bezimienna
Zbyt prawdziwa Twoja twarz.
Bezimienna
W pustych sercach budzisz strach. x2