Dewiza - Genesis

Pierwsza rano trzy uderza w każdy kąt ściany.
W oczach strach, tato znów jesteś pijany !
Ubrany, spakowany, nie wiem co powiedzieć.
Czy jak matka płakać, nie, wolę nic nie wiedzieć.
Nie słyszeć słów, które koją nasze serca.
Kolejny raz pojawi się ten snów morderca.
Rano wstanę po to, by znów otworzyć rany,
Zmęczone Twoje oczy, przez lata zapłakane.
Nie martw się mamo, już nigdy Cię nie skrzywdzi!
Stracił Ciebie, wybrał innych,
Dziś zamknięte już są drzwi na kłódkę,
Już nigdy więcej siniaków przez wódkę!
Lata mijają, wychowany na złej glebie.
Kolejny raz, kradłem Twe pieniądze - skrzywdziłem Ciebie, wiem!
Pierwowzór jak feniks powstał z popiołów,
znów olałem szkołę, żyłem pośród szarych bloków.
Przebudzenie! To jak druga szansa od Boga, ciężka praca,
po niej perspektywa dobra, dobra droga z cieniem.
Prowadziła mnie za rękę, nie raz uciekłem
Popijając sokiem setkę, gówniarz z fajką.
chciałem być dorosły, to był błąd - podpalałem wszystkie mosty.
Chory gen złego ojca, nie ma antidotum,
ale silna wola, znieczula mnie jak opium.

Tak niewiele za mną, kilkanaście lat,
mój pierwszy kac, pierwsze kurwa mać.
Pierwszy czas taki, który chciałbym cofnąć.
chciałbym dorosnąć, ale pod innym względem.
Media karmią małe dzieci seksem,
rodzice chcą nas chronić, ale nic nie mogą zrobić.
Coś jest nie tak. Dzieci rodzą dzieci.
Tak wielkie słońce nie jest w stanie nas oświecić..
Za mną złamane serce, jest w nim pusto,
ale nie ma tam miejsca dla Ciebie.
Kiedyś coś porysowało mi psychikę,
coś we mnie skryte.
Nigdy nikomu o tym nie mówiłem, to takie dziwne.
Ty i ja powstaliśmy z prochu i tak skończymy.
I tylko to stracimy, co zyskamy. Ja już nie jestem mały.
To powierzchowność, a w środku tak naprawdę tracę wolność....