Dir En Grey - Schadenfreude

Serce rozciąga lotos i nieskończenie rozszerzające się niebo ma rację.

Od owadów, które się w nich zagnieździły, słyszę pieśń pochwalną. Tańczy mi w oczach.

Wrzucam przyjaciół do pieca, a to miesza się ze smrodem. Obraz piekła, do którego zmierza mój aktywnie wijący się mózg. To właśnie tam nas oszukuje.

Szambala jest pustą teorią. Czy to pójdzie do piekła? Każdy staje się ujściem, a tym kimś jest głodny demon żyjący na tym świecie.

Nie obchodzi mnie, czy ktoś temu zaprzecza, nie obchodzi mnie, jak bardzo jest brudny. Jednak to, co chcę powiedzieć, jest zawsze takie samo.
Czy to piekło?


Szmer rzeki niesie niezliczone cienie, niesie smutek i odlatuje. Rośnie skrzydła. Na pewno się jeszcze spotkamy, więc nie oglądaj się za siebie. Wszyscy idą.
Dokąd idziemy?
Dokąd wracamy?

Dzieląc się przez roje wyobraźni i wyobraźni. Upuszcza śmierć chaosu. Nie wiem, ale jestem Buddą. Zły środek ocieka śliną Szepty urazy są kołysanką

Obraz piekła wrzucony do pieca i zmieszany ze smrodem Miejsce przeznaczenia aktywnie wijącego się mózgu To właśnie tam nas zwodzi

Szambala pustych teorii Idziemy, ale to jest piekło Z ust wszystkich tryskają I że ktoś jest głodnym duchem żyjącym na tym świecie. Czy to będzie piekło, jeśli tam pójdę?

Nie obchodzi mnie, czy otrzymam odmowę. Nie obchodzi mnie, jak bardzo zostanę skażony. To, co chcę powiedzieć, jest zawsze takie samo.

Czy to będzie piekło, jeśli tam pójdę? Co jest złego w tym, że po prostu żyjesz? Co jest złego w tym, że po prostu żyjesz?

Szmer rzeki zmieszany z liliami, niezliczone cienie, a nawet szelest martwych drzew żegnam miłość. Zapach ziemi, wiosenny wietrzyk.
Nie odchodź, to ja.
Koniec jest początkiem. Grzech pożerania.
Wrony zebrały się w rój.

Tęcza rozprzestrzenia się po polu Niekończący się tymczasowy początek, tęcza rozprzestrzenia się po polu.

Ten świat rozprasza się na polu.
Poświęcenie, aby go rozśmieszyć.