Framerowie - Staropolskim obyczajem...

Staropolskim obyczajem,
Nim to miejsce pożegnamy,
Jeszcze sobie, przyjaciele,
Wszyscy razem zaśpiewamy,
Na serdecznych uczuć znak
Zaśpiewamy tak:

Kochajmy się, kochajmy się,
Kochajmy się,
Gdy zechce ktoś rozdzielić nas,
Nie dajmy się.
Ci sami wciąż w radości dniach
I w doli złej,
Kochajmy się, kochajmy się,
Kochajmy się.
Przyjaciół mieć - to piękna rzecz,
Trzymajmy się,
Niech żaden fałsz nie mąci nam
Przyjaźni tej.
Umilknie pieśń, lecz słowa te
Zostaną gdzieś na serca dnie,
Kochajmy się, kochajmy się,
Kochajmy się!

Staropolskim obyczajem
Uściskamy gospodarzy.
Nie wiadomo, kiedy znowu
Spotkać nam się tutaj zdarzy,
Lecz przyjaźni ciepły blask
Nie zagaśnie w nas.

Kochajmy się, kochajmy się,
Kochajmy się,
Gdy zechce ktoś rozdzielić nas,
Nie dajmy się.
Ci sami wciąż w radości dniach
I w doli złej,
Kochajmy się, kochajmy się,
Kochajmy się.
Przyjaciół mieć - to piękna rzecz,
Trzymajmy się,
Niech żaden fałsz nie mąci nam
Przyjaźni tej.
Umilknie pieśń, lecz słowa te
Zostaną gdzieś na serca dnie,
Kochajmy się, kochajmy się,
Kochajmy się!

Kochajmy się, kochajmy się,
Kochajmy się!
Na na na na na na na na
Na na na na
Kochajmy się, kochajmy się,
Kochajmy się!
Na na na na na na na na
Na na na na
Przyjaciół mieć - to piękna rzecz,
Trzymajmy się,
Niech żaden fałsz nie mąci nam
Przyjaźni tej.
Umilknie pieśń, lecz słowa te
Zostaną gdzieś na serca dnie,
Kochajmy się, kochajmy się,
Kochajmy się!