GandahaR - Płakać

Otwarte drzwi, otwarte szafy
Klucz pod wycieraczką powiedziały Ci

Za późno na łamanie rąk, za późno na czcze gesty
Na słonawe łzy

Jak zostać pokonanym
Zdławić gorzki bół
Obrócić się na pięcie
I przekroczyć próg

Szalone gesty, reguł świat,
Uczucia ludzi obdarzonych sercem Jej
Wystarczy żeby stanąć chwile i pomyśleć co ja także mógłbym dać
Tymczasem wokół nic
Już nie chce pomóc ci
I uciec w mrok, bo gardło dusi wspomnienia ścisk

I płakać się chce
I płakać się chce
Gdy nikt nie widzi i nie słyszy Cię
Stać na deszczu i wydzierać się chce
I płakać się chce
I płakać się chce
Choć raz

Wyzwolić się spod sztywnych ram
Nie dusić w sobie wszystkich żalów, bo okrążą Cię

Wpadniesz w sidła swej rozpaczy,
Uczynisz krok krokiem w przepaść
Zatracisz się

Rozdrabniać swoją moc
Podzielić się na dwa
Utrafić zaufanie jeszcze raz

I płakać się chce...