Gumi - Kotoba no Iranai Yakusoku

Nie jesteś sam
Nie ma się czego bać, więc
chodźmy.
Szeroko otwórz swoje oczy.

Zderzałem się z Tobą,
gdyż tak naprawdę chciałem po prostu cię dosięgnąć.
Pozostawiałem rany,
gdyż chciałem tylko mieć powód, aby być razem.

"Przepraszam".
Nie zapomnij mnie.
Uwierz we mnie, czekaj na mnie.
Przyjdę, żeby cię podnieść.

Płomień odwagi, zapali moją słabość.
Będzie dobrze, jeśli chociaż mogę podzielić się ciężarem ran czy bólu.
Złożę obietnicę, żebyś pchał naprzód.
Nawet jeśli będziemy rozdzieleni,
uwierz w tę więź, uśpioną w naszych sercach.

Beznadziejnie wiesz,
że to odważne osiągnięcia niespotkanych myśli,
których nie mogłeś usłyszeć, gdy o Tobie mówili.
Wrogowie zostali pokonani, a wyrok sprawiedliwości zapadnie.

"Spójrz".
Nie zapomnij mnie.
Zawsze tak jak to.
Było by lepiej gdybyś nie wiedział.

Bez wahania, ślady pewnej odwagi.
Rany, ból, zostaną zagłuszone. "Będzie dobrze"
Złożę obietnicę, żebyś pchał naprzód.
Nawet jeśli będziemy rozdzieleni,
uwierz w tę więź, uśpioną w naszych sercach.

Tak naprawdę, nasza obietnica nie potrzebuje słów...
Także stale przestaliśmy walczyć.
"Zrobię to".
Nasze drogi już nie krzyżują się tak często.

Nie zapomnij.
Pozostaniemy tak na zawsze.
Dlatego sygnał nie jest konieczny.

Płomień odwagi świeci nad nami.
Będzie dobrze, jeśli chociaż mogę podzielić się ciężarem ran czy bólu.
Mamy obietnicę, żeby popychać się wzajemnie naprzód.
Nawet jeśli będziemy oddzieleni,
uwierzymy w naszą więź, uśpioną w naszych sercach.