In Twilight's Embrace - Te Deum

Misericordias Domini
In aeternum cantabo

Duchu święty
Który zatrułeś serca i myśli nasze
Udziel nam swojej największej łaski
I ugaś pragnienie boga

Boże, który zamiast spełnienia
Wlałeś w nasze gardła śmierć
A serca głodem wieczności i strachem napełniasz
Gardzę jałmużną twojego zbawienia

Z głębokości wołam do Ciebie

Wyrodny ojcze, co kosmos wyplułeś, a wraz z nim nas
Ty, który swe dzieci pożerasz i duszy zadajesz gwałt
Ty, który karmisz się bojaźnią
A sam tchórzliwie skrywasz twarz

Ty, co pustkę błogosławisz
Znaczeniem bez znaczenia
A swój lud żarliwego robactwa
Doświadczasz słodkim brzemieniem

Ohydny stwórco,
Coś człowieka powiesił na drzewie krzyża
I domagasz się czci
Ty, co rzucasz nędznikom okruchy
A chcesz całopalenia i ofiary krwi

Jak ostrze chłodne
Co duszę na pół przecina
Rozrywam złudzenia
Lżę twoje imię

I jak nóż wściekłością gorący
Opatrzności oko zazdrosne przebijam

Jahwe, tyś nie jest
Nie miłością, lecz trwogą i ropieniem ran
Dziś zamykam swe serce, dławię miłosierdzie
Pozbawiam cię czci, po tysiąckroć plugawię i brukam

Non miserere nostri Domine,
Non miserere mei

To co we mnie najświętsze i boskie
Jest tym, co najbardziej człowiecze:
Siła zrodzona z każdego upadku
I trawiąca żądza przekroczeń

Gwoździami winy do słupa hańby przybity
Byłem umarły
Lecz oto powstałem z martwych
A w dłoniach mam klucze
Otchłani, buntu i śmierci

Pod skrzydłami niewiary
Rosną pnącza Sheolu
Unoszę twarz
Czynię swoją wolę