Jaromír Nohavica - Český fousek

Czeski kundel

Wozem z Wiednia
przywieźli mnie
kiedyś w zimie
na wełtawskim brzegu
w zaspę śniegu
wyrzucili mnie
Byłem głodny
i wyziębły jak grunt
czeski kundel
der tschechische Hund
Hau hau

Każdy kto mnie mijał
odwracał oczy
jeden co się zlitował
był woźnicą pańskim
Z kozła zawołał
Hej mały
jeśli masz jeszcze trochę siły
skacz tu hop
Tak więc skoczyłem
Hau hau

W stajni przy koniach jest ciepło
nawet gdy na zewnątrz trzaska mróz
za miskę wody parę kości
panie hrabio pilnuję was
Dzikie wilki
chodzą lasem
za zwierzem
a ja sam
jedyny u drzwi
Hau hau

Bez imienia bez obroży
i bez rodowodu
daleko od narodu
a jeszcze dalej od imienia
Rozumiem że graf
mi nie odpowie
na pozdrowienie
staram się
z sił wszystkich
hau hau

Lata lecą
a ja się staram być wdzięcznym
za pogłaskanie
od pana i jego panien
Już i ten woźnica
padł kiedyś
w okopach
pod Verdun
a ja sam wyję tu
na księżyc
Hau hau

Gdy złoci się listopad
a z lasu słyszę strzały
a z nieba do jeziora
padają kaczki białe
W swym psim sercu
czuję dziwny chłód
że chciałbym
że chciałbym
też tak
Hau hau

Za rok czy za dwa
gdy czas nadejdzie wiem to
na grób mi dajcie
mały czeski mołdawit *
Leżeć bez nagrobka
człek by tego nie zniósł
a cóż dopiero pies
a cóż dopiero pies
a cóż dopiero pies


* minerał (tektyt) zielonkawego koloru, znajdowany początkowo w dolinie Wełtawy (niem. Moldau).