Joni Mitchell - Carey

Wiał wiatr z Afryki, ostatniej nocy nie mogłam spać
Och, wiesz, z pewnością trudno opuścić to miejsce Carey, ale to naprawdę nie jest mój dom
Paznokcie mam brudne, mam smołę plażową na stopach
I tęsknię za czystą białą pościelą i moją fantazyjną francuską wodą kolońską

Och, Carey, wyjdź o swojej lasce
A ja założę trochę srebra
Och, jesteś wrednym starym tatuśkiem, ale ja ciebie lubię

Zejdź do Mermaid Cafe
A ja kupię ci butelkę wina
I będziemy się śmiać i wznosić toast za nic
I rozwalimy nasze puste szklanki

Przygotujmy rundę dla tych dziwaków i żołnierzy
Runda dla tych moich przyjaciół
Zróbmy kolejną rundę dla jasnoczerwonego diabła
Który trzyma mnie w tym mieście turystycznym

Chodź, Carey, wyjdź o swojej lasce
A ja założę trochę srebra
Och, jesteś wrednym starym tatuśkiem, ale ja ciebie lubię
Lubię ciebie, lubię ciebie, lubię ciebie

Może pojadę do Amsterdamu, a może do Rzymu
I wypożyczę fortepian i wstawię kwiaty w moim pokoju
Ale nie mówmy teraz o pożegnaniu, noc jest gwiaździstą kopułą
I grają tego chrupiącego rock and rolla
Pod Płaszczem Księżyca

Chodź, Carey, wyjdź o swojej lasce
A ja założę trochę srebra
Jesteś wrednym tatuśkiem, ale ja ciebie lubię

Wiał wiatr z Afryki i ostatniej nocy nie mogłam spać
Och, wiesz, z pewnością trudno opuścić to miejsce, ale tak naprawdę to nie jest mój dom
Może minęło już dużo czasu, odkąd gramoliłam się na ulicy
Teraz już przyzwyczaili mnie do tej czystej białej bielizny
I tej fantazyjnej francuskiej wody kolońskiej

Och, Carey, wyjdź o swojej lasce
A ja założę moje najlepsze srebro
Pójdziemy do Mermaid Cafe, zabawmy się dziś wieczorem
Powiedziałam: „Och, jesteś wrednym starym tatuśkiem, ale jesteś poza zasięgiem wzroku”