KAT-TUN - Hakanai Yubisaki

Czujesz się zupełnie sama, utraciłaś uśmiech
Ujrzałem cię na rogu ulicy, kwitnącą w samotności

Czy to w porządku cię kochać? Ignorujesz mnie
Ale ja kocham cię bardzie, ty tylko rozmawiałaś ze mną
Nadal bądź moim sercem bo jest ono jak kwiat barwiony na niebiesko z żalu

Daj mi poznać zimny pocałunek, okryty wiecznością, w którą wierzę
Niewybaczalne wspomnienie jest zamknięte w twojej piersi
Co ja zrobię? W tym samotnym pokoju tylko dzwonek brzmi w moim lewym uchu
Ulotna niezapominajko, pragnę cię zerwać
Znów pokaż mi swój uśmiech

Jesteś w przeszłości, utraciłaś miłość
Czy po drugiej stronie chodnika, przekraczasz pory roku?

Pragnę cię kochać, jesteś tą jedyną
Więc kocham cię bardziej, ja tylko rozmawiam z tobą
Otwórz swe serce, nie chcę, żeby to smutne serce uschło

Daj mi poznać tweetowane przez ciebie z oszukanym westchnieniem „nie możemy się spotkać’
To zamknięta w przyszłości, nieznana obietnica,
Co ja zrobię? To słodkie kłamstwo ujrzałem jedynie w świetle księżyca tej nocy
Błąkająca się niezapominajko, pragnę cię zerwać
Znów pokaż mi swój uśmiech

Niespełniona myśl, tylko jedna
Czekam na ciebie, nawet bardzo daleko
Jeśli tylko jesteś w moich myślach

Pozwalam ci odejść, wypełniając jedno marzenie, wołam ku wieczność
Oprzyj się na mnie i nie rozrywaj naszych palców
Co ja zrobię? W tym samotnym pokoju tylko dzwonek brzmi w moim lewym uchu
Ulotne niezapominajko, pragnę cię zerwać
Znów pokaż mi swój uśmiech