King Crimson - Cirkus [including Entry Of The Chameleons]

Noc: jej czarne sklepienie obrzucone diamentami
Zagęszcza mój pył z roku świetlnego
Przyciska mnie do piersi ,obsiewa mnie węglem
Nawleka moją osnowę przez czas
Dała mi każdego konia, wschody słońca i cmentarz
Powiedziała mi tylko ,że byłem jej
Każe mi obrócić się na wschód i o nic nie pytać
Buduje niebo dla mojego świtu…..

Me stopy oczyszczone z błota, będą jałowe
Zebra jedzie do cyrku,
Obok malowanej klatki, szczebelki do kasy biletowej
Rękawica ,która pisze na moim języku
Popycha mnie w dół ślizgawki na arenę
Megafoniczne fanfary
Wkracza konferansjer w pelerynie słów
Każe mi przyłączyć się do parady ...

“Oddaj cześć”-krzyczy klaun.” Jestem telewizją.
Czynie że muzyk gra jak nakręcony,
Popatrz na zgrabne foczki ,cyrkowego strażnika,
Panie dosiadają ryb na oklep”.
Siłacz u jego stóp, mąż stanu żongler talerzami
Ekwilibrysta akrobatyczny-
Każe jego pogromcy uciszyć szklanki
Żeby lustro nie przestało się obracać…..

Słonie zapomniały, karmione nieświeża kredą
Zjadły podłogę ze swoich klatek
Siłacz stracił włosy, kasa biletowa się zawaliła
Lew naostrzył zęby
Rękawice ścigają się wokół areny, ogiery pędzą w popłochu
Pandemonium się huśta….
Biegnę do drzwi, konferansjer krzyczy,
“Oto cała zabawa w cyrku!” Wracajmy na górę