Lombard - Dworzec Pełen Snów

Dworcowy bar pamięta wciąż,
Jak pachnie karmelowe piwo.
Megafon rzęzi: "czwarta pięć",
Wagony dudnią, głuszą gwar.
Mało kto uśmiecha się,
Na wszystkich wszyscy patrzą krzywo.
Pod kasą baba z koszem,
Od godziny liczy szmal.

Zmachany gość na krzesło padł,
Zamówił przedostatnie danie.
Rozwiązał buty, zwiesił łeb,
Zachrapał i odpłynął w dal.
Nim ranny chłód jak nocny stróż,
O świcie szarpnie go za ramię.
Egipski sennik znów,
Wróży wielki fart!

Ref.:
[WK, MO] Dworzec jest pełen snów,
[WK] Co wielkim szarym stadem.
[WK, MO] Krążą pod zegarem,
[WK] Wirują raz po raz.
[WK, MO] Cały świat jest Twój,
[WK] Lecz budzisz się nad ranem.
[WK] Który to już raz,
[WK] Milion obok padł!

Zapchany przedział, duszny tłok,
W ciemności patrzą oczy obcych domów.
Dalekie światła kłują noc, płacz dziecka,
Słychać kół namolny rytm.
Nim przyjdzie dzień, złodziej sen,
Opuści przedział po kryjomu.
Z wagonu wyjdziesz sam,
Ruszysz w blady świt.

Ref.: (2x)
[WK, MO] Dworzec jest pełen snów,
[WK] Co wielkim szarym stadem.
[WK, MO] Krążą pod zegarem,
[WK] Wirują raz po raz.
[WK, MO] Cały świat jest Twój,
[WK] Lecz budzisz się nad ranem.
[WK] Który to już raz,
[WK] Milion obok padł!

(c) 1981 wyk.: Wanda Kwietniewska i Małgorzata Ostrowska