Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Maldita Nerea
Popularne teksty
Maldita Nerea - Abrí los ojos
Abrí los ojos
Tekst dodał(a): casadelabomba
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): aigam
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Syjamka
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Nuevo abril estrena otro disfraz
Hay un muerto encima del sofá
Viernes 13 rojo, otra vez impar
Nado entre la nada y su mitad
Nado entre el concepto ser o estar
Si soy lo que siento, siento que no estás...
Y es que ya no hay lágrimas que valgan
Ni misterios que cuidar
Sólo la mísera certeza de que nada será igual
Y abrí los ojos para ver
Si aún estabas pero ya era tarde
Y sólo queda una pared y algunos siglos para despertarme
Y si lo pienso ya lo sé,
no muero en el intento, pero salgo herido
y lo bastante como para no estar vivo
Tengo el don de la oportunidad
Tengo el temple y la capacidad
De echarte de menos, cuando ya no estás
Pierdo por momentos densidad
Pierdo grados y efectividad
Ahora ya lo entiendo aquí no hay vuelta atrás, ya no hay vuelta atrás
Porque ya no hay lágrimas que valgan
Ni misterios que cuidar
Sólo la mísera certeza de que nada será igual
Y abrí los ojos para ver
Si aún estabas pero ya era tarde
Y sólo queda una pared y algunos siglos para despertarme
Y si lo pienso ya lo sé,
no muero en el intento, pero salgo herido
y lo bastante como para
abrir los ojos y entender
que ahí no estabas porque ya era tarde
y sólo queda esta pared y algunos siglos para despertarme
y si lo pienso ya lo sé
que muero en el intento
y que todo es merecido y ya es bastante en serio
no lo puedo evitar
pensar que todo, todo va a terminar
y si miro atrás no encuentro...aún motivos
Quién quiere abrir los ojos para ver
que ya no queda nada que entender
entre tú y yo....
Hay un muerto encima del sofá
Viernes 13 rojo, otra vez impar
Nado entre la nada y su mitad
Nado entre el concepto ser o estar
Si soy lo que siento, siento que no estás...
Y es que ya no hay lágrimas que valgan
Ni misterios que cuidar
Sólo la mísera certeza de que nada será igual
Y abrí los ojos para ver
Si aún estabas pero ya era tarde
Y sólo queda una pared y algunos siglos para despertarme
Y si lo pienso ya lo sé,
no muero en el intento, pero salgo herido
y lo bastante como para no estar vivo
Tengo el don de la oportunidad
Tengo el temple y la capacidad
De echarte de menos, cuando ya no estás
Pierdo por momentos densidad
Pierdo grados y efectividad
Ahora ya lo entiendo aquí no hay vuelta atrás, ya no hay vuelta atrás
Porque ya no hay lágrimas que valgan
Ni misterios que cuidar
Sólo la mísera certeza de que nada será igual
Y abrí los ojos para ver
Si aún estabas pero ya era tarde
Y sólo queda una pared y algunos siglos para despertarme
Y si lo pienso ya lo sé,
no muero en el intento, pero salgo herido
y lo bastante como para
abrir los ojos y entender
que ahí no estabas porque ya era tarde
y sólo queda esta pared y algunos siglos para despertarme
y si lo pienso ya lo sé
que muero en el intento
y que todo es merecido y ya es bastante en serio
no lo puedo evitar
pensar que todo, todo va a terminar
y si miro atrás no encuentro...aún motivos
Quién quiere abrir los ojos para ver
que ya no queda nada que entender
entre tú y yo....
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieKolejny kwiecień odsłania nowe przebranie.
Na kanapie jest jakiś zmarły.
Piątek 13-go, znowu nieparzysty.
Płynę między niczym i jego środkiem.
Płynę między pojęciem być czy być .
Jeśli jestem tym, co czuję, czuję, że nie ma cię.
Bo już nie ma łez, które miałyby jakąś wartość,
ani tajemnic, o które trzeba dbać.
tylko ta godna pożałowania pewność, że już nic nie będzie takie samo.
I otworzyłem oczy, żeby zobaczyć,
czy wciąż jesteś, ale już było za późno.
I zostaje tylko ściana i kilka stuleci, żebym się obudził.
I myślę o tym i wiem przecież,
nie umrę od próbowania, ale wychodzę z tego zraniony,
a to wystarczające jak na nieżywego.
Mam dar szansy,
mam odwagę i zdolność
żeby za tobą tęsknić, kiedy już cię nie ma.
Gubię chwilami gęstość,
gubię stopnie i skuteczność.
Teraz już rozumiem, tutaj nie ma drogi powrotnej,
już nie ma drogi z powrotem.
Bo już nie ma łez, które miałyby jakąś wartość,
ani tajemnic, o które trzeba dbać.
tylko ta godna pożałowania pewność, że już nic nie będzie takie samo.
I otworzyłem oczy, żeby zobaczyć,
czy wciąż jesteś, ale już było za późno.
I zostaje tylko ściana i kilka stuleci, żebym się obudził.
I myślę o tym i wiem przecież,
nie umrę od próbowania, ale wychodzę z tego zraniony,
a to wystarczające jak na nieżywego.
Otworzyć oczy i zrozumieć,
że nie było cię tam, bo było już za późno.
I zostaje tylko ta ściana i kilka stuleci, żebym się obudził.
I myślę o tym i wiem przecież,
że umrę od próbowania
i że wszystko jest zasłużone i to jest na poważnie,
nie mogę tego uniknąć,
myśleć że wszystko, wszystko się skończy,
a jeśli patrzę w tył nie znajduję... nadal powodów.
Kto chce otworzyć oczy, żeby zobaczyć,
że już nie pozostaje nic do zrozumienia
między tobą i mną...
Na kanapie jest jakiś zmarły.
Piątek 13-go, znowu nieparzysty.
Płynę między niczym i jego środkiem.
Płynę między pojęciem być czy być .
Jeśli jestem tym, co czuję, czuję, że nie ma cię.
Bo już nie ma łez, które miałyby jakąś wartość,
ani tajemnic, o które trzeba dbać.
tylko ta godna pożałowania pewność, że już nic nie będzie takie samo.
I otworzyłem oczy, żeby zobaczyć,
czy wciąż jesteś, ale już było za późno.
I zostaje tylko ściana i kilka stuleci, żebym się obudził.
I myślę o tym i wiem przecież,
nie umrę od próbowania, ale wychodzę z tego zraniony,
a to wystarczające jak na nieżywego.
Mam dar szansy,
mam odwagę i zdolność
żeby za tobą tęsknić, kiedy już cię nie ma.
Gubię chwilami gęstość,
gubię stopnie i skuteczność.
Teraz już rozumiem, tutaj nie ma drogi powrotnej,
już nie ma drogi z powrotem.
Bo już nie ma łez, które miałyby jakąś wartość,
ani tajemnic, o które trzeba dbać.
tylko ta godna pożałowania pewność, że już nic nie będzie takie samo.
I otworzyłem oczy, żeby zobaczyć,
czy wciąż jesteś, ale już było za późno.
I zostaje tylko ściana i kilka stuleci, żebym się obudził.
I myślę o tym i wiem przecież,
nie umrę od próbowania, ale wychodzę z tego zraniony,
a to wystarczające jak na nieżywego.
Otworzyć oczy i zrozumieć,
że nie było cię tam, bo było już za późno.
I zostaje tylko ta ściana i kilka stuleci, żebym się obudził.
I myślę o tym i wiem przecież,
że umrę od próbowania
i że wszystko jest zasłużone i to jest na poważnie,
nie mogę tego uniknąć,
myśleć że wszystko, wszystko się skończy,
a jeśli patrzę w tył nie znajduję... nadal powodów.
Kto chce otworzyć oczy, żeby zobaczyć,
że już nie pozostaje nic do zrozumienia
między tobą i mną...
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):