Michajah - Raczej cię nie lubię

Tytułem wstępu powiem, że na te rzucone hasła reaguję szablonowo - przenudna hałastra.
Elementy łączę, aby persona każda odnalazła siebie wśród tych zdań.

Ref.
Raczej cię nie lubię.
Bo co tu dużo mówić: ty po prostu odpychasz mnie.
A tym się właśnie chlubię, że dokładam starań, by od ciebie tak różnić się.

Autorytety tychże czasów na wartościach kulejący.
Wysyłają treści niczym szczekanie mego psa.
Tych, co konsumują te neandertalskie stukoty, a kolejną rodzą podobnemu sobie głąba.
Jeszcze o tych, którzy na przekór przekonaniom bezczynnie patrzą na to, co rodzi ta machina.
Rzeknę o całych tabunach, które media napędzają wtedy, kiedy świeci im się dupa.

Ref. x2
Raczej cię nie lubię...

Ta młodzież akademicka i ta odrobinę niższa.
W korycie tego padołu zachowuje się jak wieprz.
I ci, którzy odeszli już od żakowskiego cycka, zapomnieli - o dziwo - jak na dole tam jest.
Ci, co wiedzę tę wnieśli, ale nie donieśli.
Sparaliżował ich życia test.
Mieli więcej ode mnie i więcej od ciebie, ale planu na jutro już nie!

Ref. x2
Raczej cię nie lubię...

Potem ci, których koledzy - zamiast piłki - woleli kopać niby zdolną dupę.
Do tanich talerzy - żalem ozdabianych - chętnie nalewają jadło zatrute.
A po latach kopniaków podają - nie tylko mi - tą swoją krytykancką zupę.
Szczerą nadzieję żywię, że nie tylko ja nimi gardło sobie kiedyś przepłuczę.

Ref. x2
Raczej cię nie lubię...

Para globalnej maszyny, która nie myśli nazbyt wiele, pomnaża wampirów legalne kapitały.
Mam na myśli krwiopijców, którzy wmawiają nam, że jesteśmy dlań zbyt mali.
Wcale nie cicho, a głośno powiem o masach podobnych do tej zimnej, litej skały.
Najrówniejsi tego świata wybudowali na nich - zdaje się - że mocarne podstawy.

Ref. x2
Raczej cię nie lubię...

Słowa kończące me protekcjonalne wywody, mówią o waszej ulubionej wartości.
Podobno jeden z drugim zabiegają ciągle, aby takowa nie przeszła do historii.
Prawią, żem niczym cham, niewychowany chwat.
Lecz rzeknę cos w gwoli ścisłości: ja podobnie jak mnogość obywateli nicości cenię sobie ten bezmiar szczerości.