Nicola Roberts - I

Boję się umierania i nie próbowania, boję się śmierci i wszystkiego.
Boję się kłamać, jeżeli karma zje mnie całą.
Boje się myśleć o diable, jeśli on zabierze mą duszę.
Boje się wrogów, boje się koszmarów, boję się utraty kontroli.
Nie lubię narkomanów, nie lubię złych gości, nie lubię wrednych dziewczyn.
Nie uważam, że zdrowe jest trzymanie urazy, która nie ocali świata.
Nie lubię nieprzyjemnych słów, bolą mnie tak, że nie zdajesz sobie sprawy.
Ale nie myśl, że nie przykleję uśmiechu na twarz i nie dam przedstawienia.

Nienawidzę tego, że chłopcy noszą piękne stroje.
Nienawidzę, kiedy zamówienie przychodzi i miesza we wszystkich twoich wielkościach.
Nienawidzę, że jestem zawsze z opóźnieniem, nienawidzę też, że jestem w nieładzie.
Nienawidzę tego, że mam w sobie coś, co budzi we mnie smutek.

Boję się obudzić jednego dnia, kiedy okaże się, że moja bańka pękła.
Boję się, że ktoś inny będzie miał nową kolekcję pierwszy.
Boję się ujrzeć duchy. Boję się nieznanego. Boje się być dla dwulicowych osób małą odskocznią.
Nie lubię ludzi komentujących w Internecie.
Głoszą, że są doskonali, podczas gdy zabijają cię z intelektem.
Nie podoba mi się, że nie pozwolisz mi mówić kontrowersyjnie, bo nie sądzisz, że to jest zbyt powszechne.

Mam nadzieję, że pewnego dnia przestaniemy dążyć do doskonałości.
Mam nadzieję, że każdy kocha mój nowy kierunek.
Mam nadzieję, że nie potrzebujemy już reklam, które powinny pomóc, raniąc nas.

Mam nadzieję, że pewnego dnia dostaniemy odpowiedzi.
Mam nadzieję, że pewnego dnia dostaniemy odpowiedzi.