Renata Zarębska - Nie nudź

Nie nudź
I przestać grać
Na pamięć znam
Te twoje numery

Nie nudź
Nie pytaj, czemu
Chce mi się śmiać
Z całej tej opery

Nie nudź
Nie wciągniesz mnie
W tę drętwą grę
Mulisty kanał

Jestem
Znudzona tekstem
Co zmienił się
W umęczony banał

Wiem
Pewnie krzywdzę cię
Nie wiem, czego chcę
I czuję, że tonę

Krem
Przesłodzony krem
Na okrągło jem
Tylko łzy są słone

Nie nudź
Nie wciągniesz mnie
W tę drętwą grę
Mulisty kanał

Jestem
Znudzona tekstem
Co zmienił się
W umęczony banał

Mam
Samej siebie dość
Jadowita złość
Na tobie się skrupia

Kłam
Wymyśl wreszcie coś
Albo powiedz mi:
Jesteś zła i głupia

Chcę w ogień ćmą polecieć
Chcę zostać
Listkiem, piórkiem, śmieciem
Słyszysz? To wieje wiatr
Jesienny wiatr

I wszystkie słowa nasze
To popiół, kurz i piasek
Czas
Przygniata nas
Jak wielki głaz
Ze słów

Chcę róży płomienistej
Chcę znaleźć
To, co rzeczywiste
Nie patrz jak sroka w gnat
Wokoło świat

Jest piękny aż do bólu
A ty, mój życia królu
Grasz
Na pamięć grasz
Bo wiesz, że masz
Masz mnie... mnie