Sadistik - Ashes to Ashley

Za każdą dziurę którą zrobiłem w ścianie
Każdy podarty kawałek papieru, gdy cierpieliśmy w
najbardziej krwawym upadku
Za każde pulsujące ego pokryte pęcherzami w pełni księżyca krwotoki z nosa
Pielęgnuję te ropiejące rany i zrzucam nasiona róż
Ale wyrasta ogród storczyków
Teraz trudy na twoim portrecie twardnieją z twarzą która zwraca się do żargonu
Nabazgrane jak list samobójczy
Jakbym miał przestać
Pokazuję piękno w ujęciu profilowym
Zastopuj, nie martw się o prawdę
Bo będę się modlił, dopóki nie usłyszę kroków na dachu
Przysięgam na Boga, nie wierzę w anioły
Zapytaj mnie, ateistę, Ashley
Gdzie są skrzydła w tej relacji?
Namiętność mnie ominęła, rzuć kolejny urok
Umartwianie, melancholia, obłęd dla Michelle
Samobójstwo Sary, aliteracja swojego losu,
czcij nieobecność i demonstruj moją wiarę
(Zerknąłem w lustro na drzwiach łazienki,
widziałem jak tańczyła w deszczu w letniej ulewie)
Widziałem jak tańczyła, aż deszcz ugasił ogień
Spalona na stosie, Joanna d'Arc, nieco trwoga święta
Ilustruję bramy piekła w moim notesie,
jej ciało palące się w palenisku
Prochy z Ashley
Urny do czegoś solennego
Kursywą pociąłem mój nadgarstek, piórem atramentowym
Napisałem odkrycie, spaliłem stos biblii
Kwestionuję moją wiarę, zdobyłem się na uśmiech
Znalazłem kolejny drobny, kawałek odwagi do wydobycia
Jej duszpasterstwo odbija się echem w tej monolitycznej strukturze
Spal umierające choinkę
Zima jest pełna gorzkich, popiołowych, czarnych zamieci
Więc kiedy przesąd się ziścił
I spadło do komina, znaleźli ją ze mną w kominku
Prochy z Ashley

Ogień jest tylko na pół wypalony,
Ile aniołów można zmieścić na główce zapałki?
Policz ich
Spróbuj rozpalić ogień
Zrób to
Przycisz głośność albo napisz piosenkę do jej części

Chodziliśmy po rozbitej ścieżce, gdy słońce było ponure
I trzymaliśmy się za ręce na tych zardzewiałych huśtawkach, których nazywałem 'nas'
i moja miłość zatopiłaby morza, pod którym utonęliśmy,
Gdy ty głęboko zanurzyłaś się, żeby załapać
moją mowę ust, by spróbować złapać bieg, załapać
co to znaczy
A znalazłaś coś, co miedzy nami wyrosło
Więc myślałem o tobie, gdy związałem Feniksa
I teraz moje kręgosłup drży od nut przez które przemawiasz doskonałej tonacji melodie i
emocje które szukasz
Komponuję we snach, żebyś zobaczyła że cię kocham
I będę przechowywał twoje stracone sny,
aż będę krwawił kałużę
Ona łamię kości, graweruje wiersze w nagrobkach (Tekst!)
Maluje cytaty tragizmu, gdy ból rośnie (Następnie!)
Potoki deszczu stały się nadzieją na tęcze (Kiedy!)
Anioły z aureolami i święci przemówili (Błogosławiony!)
Śmierć dla tego świata, teraz daliśmy wystarczająco
Chcę ukryć cię przed towarzystwem, które kocha nędza
Więc przelewam krew, kilkoma ruchami
i zbliżyło to naszą miłość
Tak więc, możesz przyciągnąć uwagę,
długopisem którym trzymasz
Ujawnij swoją energię i po prostu zachowamy sobie
Radioaktywność, czuję twoją chemie
Kiedy patrzymy na fale i powtarza
te odniesienie do banałów, by przekonać się że los będzie łaskawy
Znajduję spokój w naszym tańcu na tafli lodu,
Łzy, które niebo wyszlochało, kąpiące twoją sylwetkę
Spalimy mosty, by znaleźć ciepło od życiodajnych burz
I skrzyżujemy drogi w punkcie, gdzie spotykają się życia
Pokażę ci wspomnienia, które nie chcę ujawnić
Gdybyś mogła poczuć, co mówię, wtedy mógłbym powiedzieć, co czuje
I wreszcie nauczyłem się, co trzeba, aby się zwierzyć
Zabiorę cię do miejsca, pełnego łaski i zachodów słońca